تاثیر تمرین تناوبی شدید و مصرف آلوئه ورا بر رزیستین و شاخص مقاومت به انسولین موش‌های صحرایی دیابتی

سابقه و هدف: دیابت اختلال در سوخت وساز قندها، چربی ها و پروتئین های بدن می باشد که منجر به هیپرگلیسمی و هیپرلیپیدمی می شود. رزیستین یک آدیپوسایتوکاین مرتبط با دیابت است. هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر تمرین تناوبی شدید و مصرف آلوئه ورا بر رزیستین و شاخص مقاومت انسولینی موش های دیابتی می باشد. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی 32 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار دیابتی شده با استرپتوزوتوسین به طور تصادفی به 4 گروه کنترل، مکمل، تمرین، تمرین+ مکمل تقسیم شدند. برنامه تمرینی شامل 8 هفته، 5 جلسه در هفته، هر جلسه 6 تا 12 وهله 2 دقیقه ای با شدت 90 درصد سرعت ماکزیمم و یک دقیقه استراحت (با سرعت 10 متر بر دقیقه) بود. ژل آلوئه ورا (mg/kg300)، 5 روز در هفته به مدت 8 هفته به گروه های دریافت کننده مکمل به صورت گاواژ داده شد. نتایج: یافته ها نشان داد در گروه های تجربی مقادیر انسولین، شاخص مقاومت به انسولین افزایش و رزیستین کاهش معنی داری یافت (p<0.001). گلوکز ناشتا در گروه تمرین افزایش نشان داد، لیکن در دو گروه مکمل و تمرین+مکمل کاهش یافت (p>0/05).نتیجه گیری: به نظر می رسد ترکیب تمرین تناوبی شدید و مصرف آلوئه ورا می تواند با کاهش رزیستین و گلوکز و نیز افزایش انسولین تاثیر مثبت بر کنترل دیابت بگذارد.