بررسی مقاومت دارویی سویه های استافیلوکوکوس اورئوس و سودوموناس آئروژینوزا جدا شده از نمونه های محیطی بیمارستان های آموزشی شهر همدان در سال 1395 با روش های دیسک دیفیوژن و حداقل غلظت بازدارنده

سابقه و هدف: استافیلوکوکوس اورئوس و پسودوموناس آئروژینوزا از مهم ترین باکتری های ایجادکننده عفونت های بیمارستانی می باشند که نسبت به اکثر آنتی بیوتیک ها مقاومت یافته اند. هدف از این مطالعه ارزیابی مقاومت دارویی سویه های استافیلوکوکوس اورئوس و سودوموناس آئروژینوزای جدا شده از نمونه های محیطی بیمارستان های آموزشی همدان با روش های دیسک دیفیوژن و حداقل غلظت بازدارنده ( mic) می باشد.مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفیمقطعی، 400 نمونه از بیمارستان های آموزشی شهر همدان جمع آوری گردید. جهت ارزیابی حساسیت آنتی بیوتیکی به 10 آنتی بیوتیک رایج از روش انتشار در آگار (کربی بائر) استفاده شد. و جهت تعیین mic باکتری های مورد مطالعه از آنتی بیوتیک های ونکومایسین و سیپروفلوکساسین استفاده شد. داده ها توسط نرم افزار spss آنالیز شد. نتایج: از مجموع 400 نمونه جمع آوری شده، 39 ایزوله (9/7 درصد) پسودوموناس آئروژینوزا و 28 ایزوله (7 درصد) استافیلوکوکوس اورئوس بودند. استافیلوکوکوس اورئوس بیشترین مقاومت را در برابر آنتی بیوتیک افلوکساسین (82/1 درصد) نشان داد. و بیشترین مقاومت دارویی علیه پسودوموناس آئروژینوزا مربوط به مروپنم (82 درصد) بود. همچنین، بیشترین mic و ماکزیمم غلظت کشندگی (mbc) برای استافیلو کو کوس اورئوس به ترتیب 128 و 256 در برابر ونکومایسین بود. در پسودوموناس آئروژینوزا نیز بیشترین mic و mbc در برابر سیپروفلوکساسین به ترتیب 128 و 256 گزارش شد. نتیجه گیری: استافیلوکوکوس اورئوس و پسودوموناس آئروژینوزا بیشترین مقاومت را به ترتیب به آنتی بیوتیک های افلوکساسین و مروپنم نشان دادند. با توجه به افزایش سریع مقاومت آنتی بیوتیکی، ارزیابی دقیق الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی باکتری ها ضروری می باشد.