بررسی اثر تزریق داخل هسته پاراژیگانتوسلولاریس کناری 17بتا- استرادیول بر درد حاد و مزمن در موش صحرایی نر

مقدمه: 17- بتا استرادیول درک درد را از طریق اتصال به گیرنده های استروژنی و نیز واکنش آلوستریک با گیرنده های غشایی دیگر مثل گیرنده های گلوتاماتی و gabaa تعدیل می نماید. هستهپاراژیگانتوسلولاریس کناری (lpgi) علاوه بر کنترل برخی از اعمال اتونومیک، در تعدیل درد نیز نقش دارد. هدف از انجام این مطالعه بررسی نقش گیرنده های استروژنی در تعدیل درد حاد و مزمن در هسته lpgi موش های صحرایی نر بود. روش‌ ها: در این مطالعه از موش های صحرایی نر نژاد ویستار در محدوده وزنی 200 تا 270 گرم استفاده شد. برای بررسی اثر تزریق 17بتا- استرادیول به داخل هسته ی lpgi در تعدیل درد حاد و مزمن، کانول گذاری هسته ی lpgi انجام شد. ابتدا داروها تزریق شد و پس از 15 دقیقه 50 میکرولیتر فرمالین 4% به پنجه پای حیوان تزریق شد و سپس رفتارهای خم کردن (flexing) و لیسیدن پا (licking) القا شده با تزریق فرمالین به مدت 60 دقیقه ثبت شد.یافته ها: نتایج مطالعه اخیر نشان داد که تزریق 17بتا- استرادیول به داخل lpgi رفتارهای خم کردن و لیسیدن پا را هم در فاز اول هم در فاز دوم آزمون فرمالین کاهش داد. آنتاگونیست گیرنده های استروژن (ici182,780) از اثر بی دردی القا شده با 17بتا- استرادیول جلوگیری کرد ولی نتوانست این اثر را به شرایط کنترل برگرداند و هنوز اختلاف معنی داری با گروه کنترل دارد.نتیجه گیری: براساس یافته های مطالعه اخیر می توان نتیجه گرفت که بخشی از بی دردی ناشی از تزریق 17بتا- استرادیول به هسته ی lpgi روی درد التهابی القا شده با فرمالین، احتمالاً از طریق گیرنده های استروژنی وساطت می شود.