تزریق SKF38393، آگونیست گیرنده D1، بداخل هسته پاراونتریکولار هیپوتالاموس سبب کاهش دریافت غذا در موش‌های 24 ساعت محروم از غذا می‌گردد

مقدمه: دوپامین در سیستم اعصاب مرکزی نقش مهمی بر تعادل دریافت غذا دارد. از طرفی، گیرنده‌های دوپامین در هیپوتالاموس توزیع شده و بیان گیرنده d1 دوپامین در هسته پاراونتریکولار (pvn) هیپوتالاموس قابل توجه است. بنابراین، هدف از مطالعه حاضر آن بود که آیا تزریق آگونیست گیرنده d1 دوپامین، skf3833، به داخل pvn ممکن است در کنترل دریافت غذا دخالت داشته باشد. روش‌ ها: کانول‌ها بداخل pvn در موش های صحرایی نر نژاد ویستار (وزن 250-220 گرم) کاشته می‌شدند. مختصات استریوتاکس شامل لترال (l): 0.4+ میلی متر از خط وسط، دورسوونترال (dv): 7 میلی‌متر از سطح جمجمه و آنتروپوستریور (ap): 1.8- میلی‌متر از برگما بود. skf38393 (آگونیست گیرنده ِd1)، sch23390 (آنتاگونیست گیرنده d1) و سالین 5-7 روز پس از جراحی به داخل pvn تزریق گردیدند. وزن غذا هر یک ساعت و در طی یک دوره 3 ساعته اندازه‌گیری می‌گردید. اندازه‌گیری فعالیت خود به ‌خود موش در اطاقک‌های استانداد مربوط به فعالیت اندازه‌گیری می‌شد. آزمایشات از شنبه تا چهارشنبه بین ساعت 12-9 بر روی حیواناتی که 24 ساعت محروم از غذا بودند انجام می‌گرفت. همه داروهای تجویزی در سالین 0.9% حل می‌شدند.یافته ها: تزریق skf38393 (0.06 و 0.01 میکروگرم) بداخل pvn، تغذیه را به صورت وابسته به دوز کاهش داد. نتایج ما نشان داد تزریق sch23390، آنتاگونیست گیرنده d1، بداخل pvn کاهش دریافت غذا ناشی از تزریق skf38393 (0.01 میکرو گرم) بداخل pvn را تغییر نمی‌دهد. تجزیه و تحلیل نتایج فعالیت حرکتی نشان داد که تزریق skf38393(0.01 میکروگرم) بداخل pvn تاثیری بر فعالیت حرکتی نداشت.نتیجه گیری: نتایج ما نشان داد که تزریق skf38393 به داخل pvn، دریافت غذا را کاهش می‌دهد. این اثر مهاری احتمالاً از طریق گیرنده‌های d1 وساطت نمی‌شود.