اثر ضد افسردگی و سمیت یک مشتق مورفولینو بتالاکتام جدید در موش سوری نر

مقدمه: در این مطالعه اثر ضد افسردگی یک مشتق جدید مورفولینو بتالاکتام (1- (3-مورفولینوپروپیل)-4-(نفتالن-2-ایل)-3- فنوکسی ازتیدین-2-اون) با نام مخفف eb9 در یک مدل حیوانی افسردگی بررسی شد. روش‌ ها: مورفولینو بتا لاکتام در سه دوز 10 , 15 و 20 میلی گرم بر کیلوگرم، ایمی پرامین در سه دوز 5، 10 و 20 میلی گرم بر کیلوگرم به عنوان کنترل مثبت و آب مقطر و dmso به عنوان کنترل منفی استفاده شدند. داروها در دو نوبت یکی بلافاصله و دیگری پنج ساعت پس از یک آزمون اولیه شنای اجباری تزریق شد. سپس مدت زمان رفتارهای صعود و بی حرکتی حیوان یک و 23.5 ساعت پس از آزمون اولیه به عنوان اثرات حاد و تحت حاد، به ترتیب ثبت شد. اثرات بر عضلات، تحریک سیستم اعصاب مرکزی، و سمیت آن مورد بررسی قرار گرفت.یافته ها: مورفولینو بتا لاکتام در آزمون شنای اجباری در حد معنی دار مدت زمان بی حرکتی را کاهش و مدت زمان رفتار صعود را افزایش داد؛ بدون این که در آزمون های روتارد و لوکوموتوراکتیویتی تغییرات معنی داری نسبت به گروه کنترل ایجاد کند. در دوز 400 میلی گرم بر کیلوگرم عوارض کبدی ایجاد کرد. دوز کشنده‌ی 50 درصد موش‌ها نیز 325 میلی گرم بر کیلوگرم تخمین زده شد.نتیجه گیری: این ترکیب ممکن است در دوزهایی که سمی نیست اثر ضدافسردگی در انسان نشان دهد.