نقش پیش آماده سازی با فعالیت ورزشی در محافظت قلبی در مقابل آسیب ایسکمی- خونرسانی مجدد قلبی

بیماری‌های قلبی- عروقی همچنان عمده‌ترین دلیل مرگ و میر در سرتاسر دنیا هستند. بنابراین توسعه راهکارهای عملی برای کاهش این بیماری‌ها ضروری است. در این راستا، شواهد فراوانی نشان می‌دهند که فعالیت ورزشی باعث کاهش بسیاری از ریسک فاکتورهای وابسته به بیماری‌های قلبی– عروقی می‌شود. مهم تر اینکه، فعالیت ورزشی استقامتی محافظت قابل تحملی در برابر انفارکتوس میوکارد فراهم می‌کند. به طوری که از مطالعات بر می آید، تنها چند روز فعالیت ورزشی قلب را در مقابل آسیب ایسکمی- خونرسانی مجدد (ir) محافظت می‌کند و این محافظت با افزایش مدت زمان تمرین ارتقا خواهد یافت. هنوز به طور دقیق مشخص نیست که چگونه فعالیت ورزشی قادر به القا محافظت قلب در برابر ir است. با این حال، پیشنهاد شده است که علاوه بر تغییرات متابولیکی و هورمونی، برخی از مکانیزم های سلولی- ملکولی از جمله افزایش ظرفیت آنتی اکسیدانی، افزایش بیان پروتیین‌های شوک گرمایی (hsps)، بهبود عملکرد کانال های پتاسیمی حساس به atp، تغییر در بیان نیتریک اکساید (no) و تغییرات سازشی در میتوکندری های قلبی در محافظت قلبی حاصل از فعالیت ورزشی (eicp) درگیر هستند. در این مقاله درباره اطلاعات موجود در زمینه مکانیزم های ملکولی و سیگنالی درگیر در eicp بحث خواهد شد. درک اساس ملکولی eicp در برابر آسیب ir دانش مورد نیاز برای توسعه رویکردهای پیشگیری و درمانی را فراهم خواهد کرد. علاوه بر این، ویژگی های فعالیت ورزشی که موجب محافظت قلبی می‌شوند نیز مورد بررسی قرار خواهد گرفت.