بررسی اثر تزریق داخل بطن مغزی گرلین و لپتین بر غلظت هورمونهای تیروییدی (T3 و T4) در موش صحرایی

مقدمه: گرلین باعث افزایش جذب غذا، کاهش غلظت هورمونهای تیروییدی و تحریک آزادی انسولین و لپتین باعث کاهش جذب غذا و مهار اشتها می‌شود. هدف از این پژوهش بررسی تاثیر برهم کنش گرلین و لپتین (تزریق داخل بطنی مغز) بر غلظت هورمونهای تیروییدی در رت می‌باشد. روش ها: 56 رت نر ویستار (250-230 گرم) به طور تصادفی به 7 گروه تقسیم شدند. گروههای 1، 2 و 3 به ترتیب 1، 3 و 5 نانومول گرلین، گروههای 4، 5 و 6 به ترتیب 1، 5 و 10 نانو مول لپتین از طریق بطن جانبی مغز و گروه هفتم، 5 نانو مول گرلین و 10 نانو مول لپتین به مدت 3 روز بطریق بطن جانبی مغز (2 میکرو لیتر) دریافت نمودند. نمونه های خونی از یک روز قبل تا 1 روز بعد از آخرین تزریق بمدت 5 روز جمع آوری و غلظت t3 و t4 پلاسمای خون به روش ria اندازه گیری شد. جهت اطمینان از صحت کانول گذاری، برش گیری از مغز صورت گرفت.یافته ها: گرلین موجب کاهش معنی دار t3 و t4 به ترتیب به میزان 38% و 42.9% و لپتین موجب افزایش معنی دار هورمون‌های مذکور می‌گردد. نتایج ناشی از تزریق همزمان این دو ماده نشان داد که لپتین اثر گرلین بر کاهش t3 و t4 را بازداری نموده است. نتیجه گیری: می‌توان تاکید نمود که گرلین و لپتین به عنوان دو پپتید با اثرات متضاد بوده بطوریکه لپتین اثر مهاری گرلین بر t3 و t4 را به طور معنی داری بازداری می‌کند. مسیر های هورمونی همچون هسته های هیپوتالاموسی و نقش msh پیشنهاد می‌شود.