مقایسه اثر تجویز مزمن مرفین و ترامادول در دوره نوزادی بر آستانه درد موش صحرایی نا‌بالغ

مقدمه: بشر همواره به دنبال دستیابی به داروهایی برای کاهش احساس درد بوده، در این راستا مرفین از داروهای مخدر مهم و ترامادول از داروهای صناعی مهم است. اما در مورد مقایسه عملکرد ضد دردی این داروها در دوران نوزادی و قبل از بلوغ مطالعات اندکی وجود دارد. روش‌ها: نوزادان نر موش صحرایی (49 سر) به طور تصادفی انتخاب و به سه گروه تقسیم شدند. در سن ‌‌8‌‌ الی‌14‌ روزه یک گروه سالین، دو گروه دیگر ترامادول یا مرفین به صورت دوز افزایشی دریافت کردند. در سن 21 روزه، موش‌ها به گروه‌های کوچک‌تر تقسیم شدند و در سن‌ 22 ‌‌الی ‌‌‌28 بعد از تولد (برای بار اول یا مواجهه مجدد) سالین، مرفین و ترامادول ‌دریافت کردند. در روز 22 و 28 آزمون صفحه‌داغ از آن‌ها گرفته شد.یافته‌ها: مواجهه با مرفین زمان تاخیری درد را به طور معنی‌داری افزایش داد، این افزایش برای مرفین مزمن (p28) بیشتر از مرفین تک‌ دوز (p22) بود، اما ترامادول اثر معنی داری نداشت. مرفین و ترامادول در مواجهه مجدد، به طور معنی داری زمان تاخیری درد را افزایش دادند. که برای ترامادول تک دوز بیشتر از ترامادول دوز افزایشی بود و برای مرفین با دوز افزایشی بیشتر از مرفین تک دوز بود. نتیجه گیری: به نظر می‌رسد اثر ضد دردی مواجهه مجدد با ترامادول در موش‌های نابالغ بیشتر از مرفین است و اثر مرفین در نوزادی وابستگی بیشتری به دوز مصرفی دارد. احتمالاً تغییر در تکامل سیستم‌های مغزی در اثر مواجهه با این داروها و مکانیسم عملکردی متفاوت مرفین و ترامادول مبنای این نتایج باشند.