تاثیر ضد التهابی شیکونین بر کشت آستروسیتی مغز موش صحرایی

مقدمه: آستروسیت ها در گستره ای از بیماری های نورودژنراتیو نقش دارند. آستروسیت فعال عوامل التهابی همچون نیتریک اکساید (no) و اینترلوکین ها (ils) را آزاد می کند. شیکونین، رنگیزه نفتوکویینونی ریشه گیاه سنگدانه (lithospermum erythrorhizon) اثرات ضد التهابی و ضد سرطانی دارد. این مطالعه اثرات ضد التهابی و یا سمی شیکونین بر آستروسیت های کشت شده را می کاود. روش ها: مغز نوزاد 2 روزه موش صحرایی بعد از جدا سازی مننژ، هموژنیزه و در محیط dmemf12 + 10% fbs کشت شد. بعد از 10 روز آستروسیت ها جدا سازی، کشت و با خلوص بیش از 95% (به روش ایمنوسیتوشیمی) با غلظت های µm 100، 50، 30، 20، 10، 5، 2.5، 1، 0.5، 0.1 شیکونین برای یک ساعت تیمار و سپس در معرض lps قرار گرفتند. واکنش mtt برای بررسی حیات سلول ها و سنجش میزان no (آزمون گریس، برای ارزیابی روند التهاب( پس از 24 و 48 ساعت انجام شد. یافته ها: غلظت های µm 30، 20، 10، 5، 2.5، 1 شیکونین فاقد اثر ضد التهابی و مرگ سلولی بود، اما در غلظت های µm 0.5 و 0.1 منجر به کاهش تولید no و القا اثرات ضد التهابی شد (p < 0.001)، در غلظت های µm 100 و 50 منجر به کاهش تولید no و مرگ سلولی شد (p < 0.001). نتیجه گیری: شاید کاهش تولید no توسط آستروسیت، ناشی از مهار رهایش و بیان عوامل التهابی و سیگنالینگ سلولی همچون ils وinos تحت اثر ضد التهابی شیکونین در محدوده غلظتی µm 0.5 و 0.1 بوده باشد اما کاهش تولید no در غلظت های µm 100 و 50 شیکونین احتمالاً به دلیل افزایش مرگ سلولی است که نتایج موید این نیز بود.