>
Fa   |   Ar   |   En
   مدل دوگانه پرفیوژن/سوپرفیوژن قلب ایزوله، روش جدید برای مطالعات فیزیولوژیک و فارماکولوژیک گستره قلب پستانداران  
   
نویسنده ناصری محسن ,علیزاده علی محمد ,خوری وحید ,حاجی زاده سهراب ,خدایاری سعید
منبع Physiology And Pharmacology - 1391 - دوره : 16 - شماره : 4 - صفحه:340 -349
چکیده    مقدمه: روشهای قلب ایزوله نظیر پرفیوژن و سوپرفیوژن، بطور معمول جهت مطالعات فیزیولوژیک و فارماکولوژیک قلب پستانداران استفاده میگردد. در روش پرفیوژن، با جاگذاری کانول مناسب در آیورت، قلب از طریق پرفیوژن رتروگراد تغذیه میگردد اما امکان آسیب بافتی، با جابجایی الکترودها در نتیجه انقباضات قلبی وجود دارد. در سوپرفیوژن، با ایجاد برشهای مناسب، گره دهلیزی- بطنی بصورت گستره در حمام بافتی قرار گرفته و الکترودگذاری در نهایت دقت صورت میگیرد اما در نتیجه تغذیه بافت از طریق انتشار سلول به سلول، امکان ایسکمی بافتی وجود دارد. هدف مطالعه حاضر، ایجاد روش جدید پرفیوژن/سوپرفیوژن قلب ایزوله، برای مطالعات فیزیولوژیک و فارماکولوژیک گستره قلب پستانداران میباشد. روشها: قلب 10 سر خرگوش سفید نر پس از خارج کردن با انجام برشهای مناسب در حمام بافتی قرار داده شدند. پس از پایداری بافت و الکترودگذاری، پروتکلهای ونکه باخ و ریکاوری با روشهای تغذیه دوگانه، پرفیوژن و سوپرفیوژن اجرا گردیدند. 52 میلی ثانیه به ترتیب در پرفیوژن و سوپرفیوژن افزایش یافت 5±43 و 5 ± 33 میلی ثانیه به یافته ها: زمان هدایت در گره دهلیزی- بطنی در روش تغذیه دوگانه از 4 به علاوه طول موج ونکه باخ، دوره تحریک ناپذیری موثر و کارکردی در روشها ی پرفیوژن و سوپرفیوژن نسبت به روش تغذیه دوگانه افزایش یافته بود .(p < 0/05) .(p < 0/05) نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر بیانگر برتری روش جدید تغذیه دوگانه از نظر تغذیه و اکسیژن رسانی نسبت به سایر روشهای موجود در مطالعات گره دهلیزی - بطنی قلب خرگوش میباشد.
کلیدواژه Heart ,Atrioventricular Node ,Perfusion ,Superfusion ,قلب ,گره دهلیزی-بطنی ,پرفیوژن ,سوپرفیوژن
آدرس دانشگاه شاهد, گروه فارماکولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه شاهد، تهران, ایران, دانشگاه علوم پزشکی تهران, مرکز تحقیقات سرطان، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران, ایران, دانشگاه علوم پزشکی گلستان, مرکز تحقیقات قلب و عروق گلستان، دانشگاه علوم پزشکی گلستان، گرگان, ایران, دانشگاه تربیت مدرس, گروه فیزیولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران, ایران, دانشگاه آزاد اسلامی واحد پزشکی تهران, دانشگاه آزاد اسلامی، واحد پزشکی تهران، تهران, ایران
 
     
   
Authors
  
 
 

Copyright 2023
Islamic World Science Citation Center
All Rights Reserved