اثر تزریق داخل بطنی مغزی عصاره آبی و اسانس گیاه پولیکاریا (P. gnaphalodes) بر تشنجات ناشی از PTZ در موش صحرایی نر

مقدمه: پولیکاریا گنافالود (p. gnaphalodes) دارای ترکیباتی از جمله تری ترپن ها و فلاونوییدها است. با توجه به این که لیگاندهای رسپتور بنزودیازپینی به عنوان کاندیداهای دارویی در درمان صرع، اضطراب و اختلالات خواب نقش دارند و فلاونوییدهای طبیعی در شمار این کاندیداها و لیگاندهای رسپتور بنزودیازپینی به حساب می آیند. پژوهش حاضر به منظور ارزیابی اثر عصاره آبی و اسانس پولیکاریا گنافالود بر تشنجات ناشی از پنتیلن تترازول به انجام رسیده است. روش‌ ها: در این تحقیق موش‌های صحرایی نر نژاد ویستار (g200±20) قبل از تجویز داخل صفاقی پنتیلن تترازول (mg/kg80) برای القا تشنج، تحت تزریق داخل بطنی مغزی حلال، عصاره آبی (µg 125، µg 250 و µg 500) و یا اسانس پولیکاریا (0.125, 0.25 و 0.5 درصد) (هر یک به حجم یک میکرولیتر) قرار گرفتند. سپس زمان بروز هر یک از مراحل تشنجات میوکلونیک (مراحل 1، 2 و 3) و تونیک- کلونیک (مراحل 4 و 5) در مدت زمان 20 دقیقه پس از تجویز پنتیلن تترازول ثبت گردید. یافته های حاصل از اندازه گیری مذکور با استفاده از آنالیز واریانس یک طرفه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: نتایج این مطالعه نشان داد که عصاره آبی و اسانس پولیکاریا گنافالود زمان شروع تشنجات میوکلونیک و تونیک- کلونیک را افزایش می‌دهد. نتیجه گیری: بر اساس نتایج حاصل، احتمالاً عصاره آبی و اسانس پولیکاریا گنافالود دارای خاصیت ضد تشنجی بصورت وابسته به دوز است.