اثرات دوگانه تجویز دگزامتازون بر میزان اضطراب و افسردگی در موش های صحرایی نر بالغ

مقدمه: دگزامتازون به عنوان یک گلوکوکورتیکویید سنتتیک دارای اثرات احتمالی در اضطراب و افسردگی است، زیرا اثر مستقیمی بر محور هیپوتالاموس-هیپوفیز-آدرنال و تداخل با چندین سیستم نوروترانسمیتری از قبیل گابا و گلوتامات دارد. روش‌ ها: سطوح اضطراب و افسردگی موش‌ها به ترتیب 40 دقیقه و 24 ساعت پس از تزریق زیر پوستی دگزامتازون در مقادیر mg/kg30 و 20، 10، 5، 1، 0.5 در دستگاه ماز بعلاوه مرتفع و تست شنای اجباری اندازه گیری شد.یافته ها: نتایج حاصل از تست اضطراب، کاهش معنی داری در درصد زمان حضور و درصد تعداد ورود به بازوهای باز بین دگزامتازون 1 و سالین و همچنین افزایش معــــنی داری در درصد زمان سپری شده در بازوهای باز بین دگزامتازون 20 و سالین نشان داد. از نظر فعالیت حرکتی (تعداد کل ورود به بازوهای باز و بسته) کاهش معنی داری بین دگزامتازون 1 و سالین، همچنین تفاوت معنی داری بین دگزامتازون 1 و 20 مشاهده شد. مقایسه سنجش افسردگی در زمان بی تحرکی کل افزایش معنی داری بین دگزامتازون 1 و سالین و همچنین کاهش معنی داری بین دگزامتازون 30 و سالین نشان داد. از نظر تاخیر در توقف اولیه نیز بین دگزامتازون 1 و30 تفاوت معنی داری مشاهده شد.نتیجه گیری: تزریق دگزامتازون احتمالاً اثرات دوگانه ای دارد، مقادیرکم این دارو اثر اضطراب زایی و افسردگی و مقادیر بالای آن اثرات ضد اضطرابی و ضد افسردگی دارد.