اثر عصاره هیدروالکلی گیاه مریم گلی (.Salvia officinalis L) بر فعالیت آنزیمهای کاتالاز و سوپراکسید دیسموتاز در مواجهه با استرس اکسیداتیو ناشی از تزریق درون بطنی مغزی استرپتوزوتوسین در موش‌های صحرایی نر

مقدمه: استرس اکسیداتیو، نتیجه عدم تعادل بین رادیکال‌های آزاد و سیستم آنتی اکسیدانی بدن می‌باشد. افزایش استرس اکسیداتیو در مغز موجب اختلال در فعالیت‌های مغزی، مرگ نورون ها و بیماریهایی چون آلزایمر می‌شود. در این مطالعه تجربی، اثر حفاظتی گیاه مریم گلی در مقابل استرس اکسیداتیو ناشی از تزریق درون بطنی مغزی استرپتوزوتوسین مورد بررسی قرار گرفت. روش‌ ها: در این مطالعه تجربی 48 سر موش صحرایی نر، در گروه های کنترل، شم و تجربی تقسیم شدند. گروه های تجربی به مدت 3 هفته عصاره هیدروالکلی مریم گلی را با دوز های 25، 50 و 100 میلی گرم بر کیلوگرم به صورت درون صفاقی دریافت نمودند. در پایان هفته دوم، جراحی و کانول گذاری در بطن راست و در پایان هفته سوم، تزریق درون بطنی استرپتوزوتوسین (i.c.v.- stz) با غلظت 3 میلی گرم بر کیلوگرم انجام گرفت. در پایان هفته چهارم مغز موش‌ها خارج شد و سطوح آنزیم های سوپراکسید دیسموتاز (sod) و کاتالاز (cat) در بافت نیمکره های مغز اندازه گیری شد.یافته ها: در گروه دریافت کننده stz سطح آنزیم های cat و sod به طور معنی داری نسبت به گروه کنترل کاهش یافت (p < 0.001) در حالیکه تزریق عصاره مریم گلی، به طور معنی داری فعالیت آنزیم های sod و cat را نسبت به گروه دریافت کننده stz افزایش داد (p < 0.001).نتیجه گیری: نتایج این تحقیق نشان می‌دهد که عصاره هیدروالکلی مریم گلی می‌تواند از استرس اکسیداتیو القا شده با استرپتوزوتوسین در مغز موش صحرایی جلوگیری نماید.