بیدردی حاصل از تحریک شیمیایی هیپوتالاموس جانبی با تزریق آنتاگونیست گیرنده‌های دوپامینی D1 و D2 در ناحیه تگمنتوم شکمی کاهش یافت

مقدمه: تحریک یا غیرفعال سازی هیپوتالاموس جانبی (lh) باعث القای بی‌دردی می‌شود. مطالعات نشان می‌دهند که ناحیه تگمنتوم شکمی (vta) در بی‌دردی القایی توسط تحریک شیمیایی lh، از طریق گیرنده‌های اورکسینی نقش دارد. در این مطالعه نقش گیرنده‌های دوپامینی d1 و d2 ناحیه vta بر اثرات بی‌دردی آگونیست گیرنده کولینرژیکی، کارباکول، تزریق شده در lh در آزمون پس کشیدن دم بررسی شده ‌‌است. روش‌ ها: موش بزرگ آزمایشگاهی توسط دو کانول جداگانه به درون نواحی lh و vta یکطرفه کانول گذاری شدند. ‌آنتاگونیست انتخابی گیرندهsch-23390 ,d1 و(0.125, 0.25, 1, 4 µg در 0.3 µl سالین) گیرندهsulpiride , d2 و( 0.25 ,1,4µg در 0.3 میلی لیتر dmso)در ناحیه vta ‌دو دقیقه قبل از تزریق کارباکول (nmol 125; دوز موثر) در lh تزریق شد و اثرات آنها با استفاده‌‌ از آزمون پس کشیدن دم و دستگاه مربوطه ‌‌اندازه گیری شد و به صورت درصد حداکثر اثر ممکن (%mpe) در فواصل زمانی 5، 15، 30، 45 و 60 دقیقه‌‌ای به مدت 60 دقیقه بررسی شد.یافته ها: نتایج نشان دادند که اثرات بی‌دردی حاصل از تحریک lh، به واسطه تزریق آنتاگونیست‌های d1 و d2 در ناحیه vta به صورت معنی‌داری متوقف شدند. تزریق حداکثر دوز این داروها به تنهایی در این ناحیه نتوانست تاثیری بر رفتار درد حیوان ایجاد کند.نتیجه گیری: بنابراین گیرنده‌ دوپامینی موجود در ناحیه vta در تعدیل پاسخ بی‌دردی حاصل از تحریک lh در مدل درد حاد نقش دارند. لذا به نظر می‌رسد که برهم کنشی بین سیستم دوپامینرژیک و اورکسینرژیک در ناحیه vta در تعدیل درد وجود داشته باشد.