اثر محافظتی کورکومین و عصاره زردچوبه بر آپوپتوزیس نورون‌های حرکتی قطعات کشت شده نخاع موش بالغ

مقدمه: با توجه به خواص آنتی اکسیدانتی عصاره زردچوبه و ماده موثره آن به نام کورکومین، این مواد در کشت قطعات نخاع موش بالغ به کار برده شد تا مشخص شود که آیا می‌توانند آپوپتوزیس را در نورون‌های حرکتی این قطعات مهار نماید. روش‌ ها: قطعات ناحیه سینه‌ای نخاع موش بالغ به چهار گروه تقسیم شدند: 1) قطعات لحظه زمانی صفر 2) قطعات کنترل3) قطعات تیمار شده با کورکومین (20 میکرومولار) و 4) قطعات تیمار شده با عصاره زردچوبه (ppm1000). قطعات کنترل و تیمار به مدت 6 ساعت در محیط کشت انکوبه شدند. سنجش mtt[3-(4,5-dimethylthiazol-2-yl)-2,5-diphenyltetrazolium bromide] جهت ارزیابی قابلیت حیات قطعات نخاع مورد استفاده قرار گرفت در حالی که جنبه‌های مورفولوژیکی و بیوشیمیایی آپوپتوزیس در نورون‌های حرکتی، به ترتیب از رنگ‌آمیزی فلیورسنت (پروپیدیوم آیوداید و هوخست 33342) و تکنیک تانل استفاده شد. آنالیز آماری داده‌ها از طریق آنالیز واریانس یک طرفه صورت گرفت.یافته ها: قابلیت حیات قطعات کشت شده به مدت 6 ساعت (کنترل) نسبت به لحظه زمانی صفر به طور قابل ملاحظه‌ای کاهش یافت. نورون‌های حرکتی قطعات کشت شده نخاع پس از 6 ساعت نشانه‌های مورفولوژیکی و بیوشیمیایی آپوپتوزیس را نشان دادند. در این زمان کاربرد جداگانه کورکومین و عصاره زردچوبه نه تنها توانست قابلیت حیات قطعات کشت شده را افزایش دهد بلکه توانست مشخصات مورفولوژیکی و بیوشیمیایی آپوپتوزیس را در نورون‌های حرکتی مهار نمایند.نتیجه گیری: احتمالاً استرس اکسیداتیو می‌تواند به عنوان یکی از مکانیسم‌های دخیل در القا آپوپتوزیس نورو‌ن های حرکتی در قطعات کشت شده نخاع نقش داشته باشد.