اثر تجویز سیستمیک و داخل آکومبانسی ممانتین بر اثرات شوک الکتریکی کف پا در موش کوچک آزمایشگاهی نر نژاد Nmri

مقدمه: سیستم گلوتاماتی مغز در پاسخ به استرس نقش محوری را بازی می‌کند. این تحقیق تاثیر تجویز ممانتین (آنتاگونیست گیرنده nmda گلوتاماتی) بر استرس شوک الکتریکی کف پا در موش‌های کوچک آزمایشگاهی نر نژاد nmri (انستیتو پاستور ایران) با وزن 25 تا30 گرم می‌پردازد (6 سر در هر گروه).روش‌ ها: در گروهی از حیوانات هسته آکومبانس بصورت دوطرفه کانول گذاری و 7 روز بعد دوزهای متفاوت ممانتین (mouse /µg 1 و 5)، 5 دقیقه قبل از القا استرس تجویز شد. در گروههای دیگر دوزهای مختلف دارو (داخل صفاقی، mg/kg 1 و 5)،30 دقیقه قبل از القا استرس تجویز شد. سپس میزان غذا و آب مصرفی و آنورکسی حیوانات و نیز میزان دفع مدفوع و ادرار حیوانات اندازه گیری شد.یافته ها: استرس باعث کاهش غذا و افزایش آب مصرفی حیوانات شد. همچنین زمان آنورکسی، میزان دفع مدفوع و ادرار را بشدت افزایش داد. تجویز داخل صفاقی ممانتین توانست باعث افزایش غذا و کاهش آب مصرفی شود. این امر در مورد تجویز ممانتین بصورت داخل هسته آکومبانسی نیز صادق بود. ممانتین هم بصورت محیطی و هم بصورت داخل هسته آکومبانسی باعث مهار آنورکسی ناشی از استرس گردید. همچنین تجویز محیطی و مرکزی ممانتین باعث تغییر دفع مدفوع گردید و کاهش ادرار را نیز بدنبال داشت.نتیجه گیری: تجویز ممانتین می‌تواند باعث مهار و یا تقویت اثرات استرس شود و حداقل قسمتی از این اثر ممکن است در هسته آکومبانس جمع بندی گردد.