تلفیق روش‌های کوچ زمانی پیش - برانبارش و برانبارش صفحه‌ای در تصویرسازی لرزه‌ای ساختارهای پیچیده

روش‌های مرسوم در پردازش داده‌های لرزه‌نگاری بازتابی، در مواجه با ساختارهای پیچیده و یا حضور تغییرات شدید جانبی سرعت، معمولاً نتایج مطلوبی بدست نخواهند داد. بدین ترتیب در روش‌های نوین تصویر سازی لرزه‌ای، الگوریتم‌های مورد استفاده به گونه‌ایی طراحی می‌شوند که بتوان تصاویر لرزه‌ای را مستقل از مدل سرعت تهیه کرد. روش سطح بازتاب مشترک، به عنوان یک روش مستقل از مدل سرعت در ساختارهای با هندسه پیچیده، تصویر لرزه‌ای قابل قبولی بدست می‌دهد. در این تحقیق، سعی گردید که با استفاده از مزایای روش سطح بازتاب مشترک و عدم حساسیت بالای روش کوچ زمانی پیش از برانبارش کیرشهف به مدل سرعت، با تلفیق این دو روش، بتوان با برخی از مشکلات تصویر سازی در ساختارهای پیچیده، مقابله نمود. بدین ترتیب پس از تعیین استراتژی تلفیق و تعیین معادلات لازم، داده لرزه‌ای مربوط به منطقه‌ای در غرب ایران مورد پردازش قرار گرفت. همچنین نتایج با روش مرسوم کوچ زمانی پیش از برانبارش نیز مقایسه گردید. با مقایسه نتایج بدست آمده از هر دو روش، مشاهده گردید که تصویر لرزه‌ای بدست آمده از تلفیق روش سطح بازتاب مشترک و کوچ زمانی پیش از برانبارش، قادر به آشکارسازی بیشتر و بهتر ساختارهای مورد جستجو بود. از دیگر مزایای تلفیق این دو زوش، استفاده از یک مدل سرعت بسیار ساده به منظور تهیه مقطع نهایی بود که این مساله در روش‌های مرسوم کوچ بسیار حائز اهمیت می‌باشد. بنابراین می‌توان بیان کرد که در مناطق با ساختارهای پیچیده، بتوان با استفاده از تلفیق این دو روش تصویر لرزه‌ای با کیفیت قابل قبول تهیه کرد.