کاربرد فیلتر فازی محلی تعمیم‌یافته در برآورد مرز بی‌هنجاری‌های مغناطیسی، بررسی موردی:کانسار آهن تیغه نوآب (بیرجند)

برجسته‌سازی مرز یکی از مهم‌ترین مراحل و اهداف در تفسیر داده‌های مغناطیسی است. دو مورد از پیچیدگی‌های داده‌های مغناطیسی، ادغام اثر بی‌هنجاری‌‌‌های مجاور و قرار گرفتن دو توده با عمق‌ها یا خواص مغناطیسی متفاوت که ایجاد یک بی‌هنجاری‌‌ ضعیف و یک بی‌هنجاری‌‌ قوی در کنار یکدیگر می‌کنند، است. بسیاری از روش‌هایی که برای برآورد و برجسته‌سازی مرز از آنها استفاده می‌شود در موارد پیش‌گفته با مشکل مواجه هستند و نمی‌توانند به‌خوبی مرز توده‌ها را برجسته کنند (ازجمله مشتق افقی، سیگنال تحلیلی و مانند آن). برای برجسته‌سازی هم‌زمان مرز بی‌هنجاری‌‌‌های ضعیف و قوی، در سال‌های اخیر از فیلترهای کسری که حاصل از نسبت بین مشتق‌های افقی و قایم هستند، استفاده شده است. در این مقاله این روش‌ها که با عنوان روش‌های فازی شناخته می‌شوند (مانند زاویه تیلت، تتا و سایر موارد) مورد بررسی قرار گرفته است و با اِعمال روی داده‌های مصنوعی محدودیت‌های آنها بررسی می‌شود. علاوه بر آن فیلتر‌های فاز محلی تعمیم‌یافته که نتایج بهتری نسبت به روش‌های فازی دارند معرفی شده‌اند. فیلتر‌های فاز محلی تعمیم‌یافته عملکرد قابل‌قبولی در تفکیک و برآورد مرز توده‌های مجاور هم دارند. در ‌نهایت این روش‌ها روی داده‌های مغناطیسی کانسار تیغه نوآب اِعمال و از گمانه‌های اکتشافی حفاری شده در منطقه برای اعتبارسنجی نتایج استفاده شده است.