شناسایی گسل‌ها در داده‌های لرزه‌نگاری بازتابی به روش سطح پراش مشترک بررسی موردی، منطقه گرابن راین، آلمان

شرایط زمین‌شناسی در منطقه گرابن بزرگ راین در منطقه مرزی بین فرانسه و آلمان به گونه ایی است که برای بهره‌برداری‌‌های زمین‌گرمایی مناسب به نظر می رسد. در این تحقیق، داده های لرزه‌نگاری بازتابی برداشت شده، به روش‌‌های نوین مورد پردازش قرار گرفت. در این تحقیق، علاوه بر چندین مقطع زمانی برانبارش که به روش‌‌های مرسوم، روش سطح بازتاب مشترک و روش سطح پراش مشترک تهیه شد، مدل سرعت منطقه نیز به روش توموگرافی موج عمود در نقطه ورود به‌دست آمد. سپس داده‌‌های برانبارش شده تحت کوچ عمقی پیش و پس از برانبارش قرار گرفتند. در مقطع کوچ عمقی پس از برانبارش که روی مقطع بر انبارش شده به روش سطح پراش مشترک صورت گرفت، روش پیش‌گفته توانست همه ساختارها و گسل‌های ریز را به خوبی آشکار کند. مقایسه این مقطع با مقطع کوچ عمقی پیش از برانبارش و مقطع به‌دست آمده به روش سطح بازتاب مشترک نشان داد که در این روش، در عین سادگی مدل سرعت، به علت کسب همه انرژی‌‌های پراشیده شده در اثر برخورد با گسل ها، نتیجه کوچ بسیار خوب و قابل مقایسه با نتیجه مقطع حاصل از کوچ عمقی پیش از برانبارش است. در نهایت نتایج تفسیر این مقاطع نشان می دهد که بخش انتخاب شده به‌منظور کاربرد زمین‌گرمایی، دارای گسل‌‌های متعددی است که باعث انتقال آب از چاه تزریقی به سازند موردنظر می‌‌شود.