بررسی قابلیت روش اجزاء محدود در جداسازی بی هنجاری های گرانی ساختمان های نفتی

استفاده از روش های مناسب تفکیک بی هنجاری ها در تعیین وضعیت دقیق ساختمانی تله های نفتی یکی از مسائل مهم در تفسیر داده های گرانی است. اگرچه روش های متداول تفکیک بی هنجاری ها از قبیل مشتقات اول و دوم، گسترش بی هنجاری ها به سمت بالا و پایین، متوسط گیری وزنی و روند سطحی طی سالیان متمادی به منظور تفکیک بی هنجاری های گرانی در اکتشاف منابع نفتی و کانسارها به کار گرفته شده است بااین حال ضرورت استفاده از روش های جدید در تفسیر داده های گرانی هنوز احساس می شود. در این مقاله از توانمندی های روش عددی اجزاء محدود به منظور حذف اثرات ناحیه ای داده های گرانی منطقه دهنو استان فارس استفاده یمی شود. برای برآورد گرانی ناحیه ای، از اِلمان های چهار گره ای، هشت گره ای با تابع درون یاب درجه دو و اِلمان دوازده گره ای با تابع درون یاب درجه سه ستفاده شد. محاسبات مورد نیاز در فضای بدون بُعد ، در فاصله 1- و 1 صورت گرفت و سپس مجدداً به فضای واقعی ??? برگردانده شد. با استفاده از روش های متداول، قابلیت و توانمندی، روش اجزاء محدود در جداسازی بی هنجاری های ناحیه ای و محلی مورد ارزیابی قرار گرفت. نقشه باقی مانده حاصل از روش اجزاء محدود دو بی هنجاری تاقدیسی و سه بی هنجاری ناودیسی را مشخص کرد. بی هنجاری های تاقدیسی منطبق بر ساختمان دهنو هستند. نتایج حاصل از روش اجزاء محدود در تطابق نسبتاً خوبی با نتایج سایر روش های تفکیک بی هنجاری ها است که این موضوع خود قابلیت استفاده از روش اجزاء محدود را برای حذف اثرات ناحیه ای از مقادیر گرانی برداشت شده به اثبات می رساند.