اصلاح مدل حائل‌های ویژه برای مدل‌سازی گسلش با استفاده از توابع زمانی جدید حاصل از موقعیت ایستگاه‌های دریافت امواج لرزه‌ای

ارتباط تنگاتنگ طراحی سازه‌ها در برابر زلزله با شناخت خصوصیات لرزه‌ای محل ساختگاه و برآورد زلزله طراحی در ساختگاه مورد نظر، دانش مهندسی را بر آن داشته تا گام در عرصه شناخت زلزله و عوامل ایجاد کننده آن گذارد و دانش لرزه‌شناسی را با دیدگاه‌ها و نیازهای مهندسی همگام سازد. بی‌شک رسیدن به پیش‌بینی قابل‌اطمینان از حرکات زمین، ناشی از وقوع زلزله در یک ساختگاه مشخص، بدون داشتن شناخت صحیح از سازوکار تولید امواج لرزه‌ای، عوامل ساختاری اثرگذار بر این امواج در مسیر انتشار و شناخت شرایط فیزیکی و ویژگی‌های ساختاری محل ساخته‌شدن سازه‌ها میسر نخواهد بود. مدل حائل‌های ویژه که از مشهورترین مدل‌های شبیه سازی زلزله است، گسل را به‌عنوان مجموعه‌ای از ترک‌های دایره‌ای در نظر می گیرد. گسیختگی به‌صورت افت تنش‌های موضعی در این ترک‌ها فرض می‌شود و توقف‌ها و شروع‌های مکرر گسیختگی، عامل اصلی تولید امواج فرکانس بالا در این مدل است. استفاده از دوایر یکسان و نیز استفاده از توابع چگالی احتمال با توزیع یکنواخت که به‌منظور ساده سازی های اولیه در مدل اولیه استفاده‌ شده است، با خاصیت ذاتی زلزله مبنی بر تصادفی بودن این رخداد مغایرت دارد. از این‌رو، در این مطالعه سعی شده با پیشنهاد روش جدید استخراج توابع چگالی احتمال رسید امواج لرزه‌ای، توابع زمانی متناسب با موقعیت هر ایستگاه تولید شود. روند به دست آمدن توابع چگالی احتمال یاد شده مبتنی بر هندسه گسل و نیز موقعیت مکانی ایستگاه‌های گیرنده امواج می‌باشد که باعث می‌شود طیف‌های چشمه به‌دست‌آمده از شبیه‌سازی به واقعیت نزدیک‌تر شوند.