ارزیابی تغییر اقلیم حوضه آبخیز بابلرود در دو دوره 2065-2046 و 2099-2080 با استفاده از داده‌های مدل گردش عمومی جو hadcm3

در سالیان اخیر حوادث اقلیمی متفاوتی اعم از سیل و خشکسالی را در سطح حوضه آبخیز بابلرود و استان مازندران شاهد بودیم که لزوم بررسی هر چه بیشتر تاثیر تغییر اقلیم بر مولفه های مهم هیدرولوژیک و هواشناسی حوضه آبخیز از جمله بارش و دما را مورد تاکید قرار می دهد. این کار از طریق مدل های گردش عمومی جو انجام می پذیرد. به دلیل بزرگ مقیاس بودن شبکه محاسباتی مدل های گردش عمومی جو، آنها قادر به پیش بینی پارامترهای آب و هواشناسی در مقیاس نقطه ای نیستند. بر این اساس ابزار واسطی به نام مولد هواشناسی ابداع گردید که توسط آن و به کمک خروجی مدل های عددی، می توان تغییر اقلیم را در مقیاس نقطه ای و ایستگاه موردنظر ارزیابی کرد. در این تحقیق با استفاده از این روش، داده های مدل گردش عمومی جو hadcm3 با به کارگیری مدل larswg طبق دو سناریوی a2 و b1 برای دوره های زمانی 2065-2046 و 2099-2080 ریزمقیاس شدند همچنین مدل larswgبا معرفی چهار متغیر اقلیمی بارش، دمای کمینه، دمای بیشینه و ساعت آفتابی مربوط به دوره پایه آماری 2011-1982، مورد واسنجی و صحت سنجی قرار گرفت و پس از اطمینان از توانمندی مدل، برای شبیه سازی دوره های آتی به کار گرفته شد. نتایج حاصل از ارزیابی تغییر اقلیم حوضه آبخیز بابلرود حاکی از تغییر میزان بارش در حوضه مورد مطالعه از 43 تا 32+ درصد بود که این حدود تغییرات با افزایش بارش در ماه های پر بارش و کاهش شدید بارندگی در ماه های کم بارش تابستان همراه بود. همچنین افزایش دمای سالانه به طور میانگین حدود 4/1 سانتیگراد تا 6/3 سانتیگراد، به ویژه در ماه های گرم سال که سبب کاهش میزان بارش جامد (برف) و تغییر رژیم بارش می شود، نمود بیشتری خواهد داشت. افزایش میزان بارش در ماه های سرد و همچنین افزایش دمای هوا در ماه های گرم که به تبع آن ذوب زودتر از موعد توده های برف و افزایش ناگهانی رواناب را سبب می شود، با تاثیر بر اقلیم منطقه در آینده ای نه چندان دور، به طور محتمل تعداد و شدت وقایع حدی را تا حد زیادی افزایش خواهد داد.