بررسی تاثیر تغییرات الگوی مسکن در روستا- شهرها (مطالعه موردی: روستا-شهر محمدآباد شهرستان زابل)

مسکن به عنوان سرپناهی امن و مناسب در گذر زمان و در برخورد با شرایط و ویژگی های اجتماعی، اقتصادی، سیاسی، فرهنگی، مذهبی و محیطی دستخوش تغییر و دگرگونی شده است و الگوهای متفاوتی را پذیرا گشته است؛ بنابراین هدف مقاله حاضر بررسی تاثیر تغییرات الگوی مسکن در روستا شهرها می باشد. روش تحقیق توصیفی-تحلیلی، مبتنی بر بررسی منابع اسنادی، بررسی های میدانی و تکمیل پرسشنامه بوده است که پایایی پرسشنامه با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ 79 درصد برآورد گردید. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه خانوارهای روستاشهر محمدآباد با حجم نمونه برابر با 348 خانوار است که به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب و تکمیل گردید. داده ها با استفاده از نرم افزار spss، تجزیه وتحلیل شده اند. یافته ها نشان دهنده آن است که با توجه به نتایج آزمون کی دو و سطح معناداری به دست آمده کوچک تر از 0/05 مساکن منطقه دارای کمبود فضاهای رفاهی بوده اند و رفع همین کمبودها دلیلی بر روی آوردن ساکنان منطقه به الگوهای جدید مسکن بوده است. همچنین نتایج آزمون ویلکاکسون گویای آن است که بیش تر پاسخ دهندگان (86/50 درصد)، عقیده داشتند که تغییر الگوی ساخت مسکن بر افزایش کیفیت ابنیه و مصالح ساختمان آن ها موثر بوده است که آماره z با 7/312- و سطح معنی داری 000/0 نیز موید این مطلب است. نتایج دیگر تحقیق گویای آن است که مقدار مصرف انرژی از جمله مقدار مصرف کپسول گاز، مصرف نفت و مدت زمان استفاده از سیستم های سرمایشی و سیستم های گرمایشی در مساکن قدیمی کم تر از مساکن نوساز و جدید بوده است.