فرآیند شهرنشینی و تحول چشم‎انداز زراعی مطالعه موردی: شهر مینودشت طی دوره 1336 تا 1389

توسعه شهری در غالب موارد به زیان مرغوب ترین اراضی کشاورزی می انجامد و علاوه بر گسترش افقی شهر در اراضی کشاورزی، باعث تغییر چشم انداز زراعی پیرامون شهر از طریق تغییر کاربری و قطعه قطعه شدن بیش از حد اراضی می شود. هدف اصلی از انجام پژوهش حاضر به بررسی و تحلیل تغییر و تحول چشم انداز زراعی در پیرامون شهر مینودشت طی سال های 1336 تا 1389 می پردازد. برای رسیدن به هدف تحقیق، از روش تحقیق نوع ترکیبی (توصیفی ـتحلیلی) و تاریخی استفاده شده است. داده های آن از روش های کتابخانه ای (عکس های هوایی و تصاویر ماهواره ای) و میدانی جمع آوری شده و با استفاده از نرم افزارهای gis تحلیل شده است. یافته های پژوهش نشان می دهد که از زمان شهر شدن مینودشت ساختار و کارکرد اراضی پیرامون آن، تحت تاثیر رشد جمعیت شهر و فرآیندهای اجتماعی و اقتصادی آن پیوسته تغییر یافته است. نتیجه این روند، تغییر و تبدیل کاربری اراضی حاصل خیز منطقه به نفع کاربری های شهری به ویژه مسکونی بوده است. رشد تقاضا برای زمین در نتیجه ی افزایش جمعیت، به همراه بورس بازی زمین، سبب شده تا اراضی حاشیه شهر ابتدا از زیر کشت خارج شده و به آیش گذاشته شود، سپس برای تغییر کاربری و فروش قطعه قطعه شود. از چالش های این پژوهش حاضر دست یابی به اطلاعات عکس های هوایی محسوب می شود.