نگرشی بر تدوین استراتژی‌های کارآمد در ساماندهی سکونت‌گاه‌های غیررسمی (نمونه موردی: محله دیگاله شهر ارومیه)

حاشیه نشینی صرفاً مساله ای کالبدی-فیزیکی نبوده و از عوامل ساختاری در سطح ملی و منطقه ای ناشی می شود. رشد فزاینده جمعیت شهری، توان سازمان های دولتی و غیردولتی را در جهت توسعه و ارائه خدمات و تسهیلات شهری کاهش داده و برآورده نشدن نیازهای مسکن به منظور اسکان اقشار کم درآمد در فضای رسمی و برنامه ریزی شده شهر، حاشیه نشینی را به گونه بی سابقه ای افزایش داده است. مطالعه حاضر بر آن است که با شناسایی و بررسی علل و عوامل موثر در شکل گیری این پدیده با استفاده برنامه ریزی استراتژیک به تدوین استراتژی های کارآمد در جهت بهبود شرایط بپردازد. بر این اساس عوامل داخلی و خارجی تاثیرگذار بر محله دیگاله شهر ارومیه که از محلات با هویت شهر محسوب می شود، شناسایی و تحلیل شدند. روش تحقیق در این مقاله از نوع توصیفی و تحلیلی بوده و در آن از روش پیمایش، ابزار پرسشنامه، مدل های سوات (swot) و تحلیل سلسله مراتبی و تکنیک های آماری مختلف در جهت ارائه استراتژی های بهینه بهره گرفته شده است. نتایج حاصله حاکی از آن است که محدوده با وجود قدمت طولانی و هویتمندی بالا از نظر نقاط ضعف از آسیب پذیری بالایی برخوردار بوده و در عین حال از پتانسیل های بالقوه ای جهت رسیدن به کمال مطلوب را داراست.