مدل سازی فازی کاربری توسعه شهری جهت رتبه‌بندی تناسب اراضی با استفاده از روش تصمیم‌گیری owa-ahp (مطالعه موردی: حوضه آبریز شور استان قزوین)

برنامه ریزی اکولوژیکی همراه با تصمیم گیری چند معیاره فرآیندی است که ارزیابی زیست محیطی، اقتصادی و اجتماعی کاربری اراضی را با هدف مدیریت منابع طبیعی، حفظ اکوسیستم ها و حل یا کاهش برخوردهای احتمالی زیست محیطی انجام می دهد. در این راستا آنالیز تناسب اراضی شامل طبقه بندی واحدهای مشاهداتی بر اساس تناسب شان برای یک فعالیت ویژه می باشد. این روش به عنوان یکی از مفیدترین ابزارهای فراهم شده توسط gis است. از آن جا که توسعه شهری اثرات زیست محیطی بزرگی بر نواحی اطراف شهر دارد، ارزیابی کاربری توسعه شهری ضروری به نظر می رسد. حوضه آبریز شور استان قزوین در ارتباط با روند توسعه شهری مشکلاتی به دنبال دارد. این تحقیق در چارچوب مدل اکولوژیکی ایران و روش های تصمیم گیری چندمعیاره همچون owa و ahp در محیط gis و idrisi، با هدف انتخاب نقاط مناسب برای کاربری توسعه شهری در منطقه مورد مطالعه انجام شده است. پس از مطالعه پارامترهای اکولوژیک، فرآیند آنالیز و طبقه بندی داده ها برای رسیدن به واحدهای زیست محیطی از طریق همپوشانی لایه های آماده انجام شد. مدل توسعه شهری و طبقات تناسب اراضی با استفاده از مجموعهداده های فضایی موردی این منطقه، بر اساس ارزش و وزن مرتب فاکتورها، تعیین گردید. تحقیق نشان می دهد روش ارزیابی با سناریوهای مختلف owa نتایج متفاوتی به همراه داشت. نتایج مشخص کرد که روش owa از طریق روش های ترکیب چندمعیاره، به آنالیز/ تصمیم گیرنده کمک می کند. متعاقباً، این روش درک بهتری از الگوهای تناسب اراضی را ارائه می کند.