ارزیابی نقش نواحی پیرامون در توسعه شهرهای کوچک (‌نمونه موردی شبستر )‌

نگرش قطبی به توسعه در گذشته و عدم توجه به توزیع فضایی امکانات و زیرساخت‌ها در زمینه‌های مختلف و در تناسب با قابلیت‌های خاص هر منطقه، ‌چهره کنونی شهرهای مرکزی را شکل داده است. از طرف دیگر به سبب مسائلی از قبیل صرفه جویی‌های ناشی از مقیاس امکان توجه و ارائه خدمات و امکانات به هر یک از نقاط روستایی در عمل غیرممکن است که باعث تشدید روابط نواحی روستایی اطراف با شهر مرکزی برای رفع نیازهای اقتصادی، ‌اجتماعی و خدماتی خواهد شد. در پژوهش حاضر سعی شده است تا جایگاه و نقش ناحیه پیرامونی شهر را در ارتباط با شهر و توسعه آن تبیین کرده و با استفاده از توان‌های محیطی، اقتصادی، اجتماعی و کالبدی راهکارهایی ارائه شود که منجر به ارتباط سالم نواحی پیرامونی با شهر شبستر گردد به طوری که دو گانگی شهر و نقاط روستایی پیرامون آن از بین برود. روش تحقیق در این پژوهش پیمایشی است که با استفاده از مدلswot در پی شناخت وضع موجود، شناخت عملکردها، تعاملات و همچنین امکانات و محدودیت‌های شهر شبستر و ناحیه پیرامونی آن است. نتایج به دست آمده از تجزیه و تحلیل داده‌ها نشان‌دهنده نقش نواحی پیرامونی در توسعه شهر شبستر بوده است.