منابع و دینامیسم انتقال رطوبت بارش های سنگین به سواحل ایران در جریان توفان گونو

چکیدهدر روزهای 16 تا 18 خرداد 1386 وقوع توفان حاره ای گونو موجب وقوع بارش‌های شدیدی در منطقه جنوب شرق ایران شد که متعاقب آن سیلاب عظیمی در منطقه جنوب شرق ایران به راه افتاد. با استفاده از داده‌های مختلف مربوط به رطوبت سطوح مختلف جو، منبع تامین رطوبت و کم و کیف آن در زمان وقوع بارش های ناشی از این توفان در این تحقیق مورد مطالعه قرار گرفته است. برای مطالعه جریان همگرایی رطوبت جو در زمان وقوع توفان گونو در استفاده از معادلات فیزیکی مربوط به جریان همگرایی رطوبت جو، نقشه‌های جریان همگرایی رطوبت جو در ترازهای 1000، 850، 700 و 500 هکتوپاسکال برای ساعت‌های 3:30، 9:30، 15:30 و 21:30 ترسیم و مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج به دست آمده نشان داد که بیش‌ترین همگرایی در ترازهای 1000 و 850 هکتوپاسکال صورت گرفته و ترازهای دیگر نقش کم‌تری در ایجاد بارش داشته‌اند. هم چنین نتایج نشان داد که منشا رطوبتی بارش‌ در روز 16 خرداد در تراز 1000 و 850 هکتوپاسکال اقیانوس هند، خلیج عدن، دریای عرب و در سایر ترازها، دریای عرب و دریای عمان می‌باشند. در روز 18 خرداد بیش‌ترین تاثیر رطوبتی مربوط به دریای عمان و سپس دریای عرب می‌باشد. با توجه به موقع سال و با در نظر گرفتن مسیر انتقال رطوبت از سمت دریاهای گرم به سمت ایستگاه های جنوب شرق ایران و با در نظر گرفتن نقشه‌های بارش همرفتی می توان به این نکته مهم اشاره نمود که بارش سیل آسای ناشی از توفان گونو بر اثر عبور و حاکمیت یک توده هوای گرم و مرطوب و از طریق مکانیسم همرفت و همگرایی رطوبت به وقوع پیوسته است.