مکانیابی کاربری‌های درمانی با استفاده از روش AHP (مطالعه ی موردی: شهر مهاباد)

رشد شهرها یکی از پدیده‌های مهم جهانی می‌باشد که تحت تاثیر عوامل محیطی، انسانی، اقتصادی و سیاسی روی می‌دهد و ارایه خدمات به شهروندان و دسترسی آنان به امکانات شهر از اولویت‌های برنامه ریزان و مدیران شهری است. برای تحقق این امر از تکنیک ها و روش‌های گوناگون اعم از کلاسیک و نوین استفاده گشته است. از دهه 1970 استفاده از روش‌های کمی در مسایل مکانیابی خدمات شهری زیاد شده و هرکدام از این روش‌ها علاوه بر معایب و مزایای خاص خود در این زمینه به کار می‌روند. اما در این تحقیق از تکنیک ahp که مزایای بیشتری نسبت به دیگر تکنیک‌های مکانیابی دارد، استفاده شد. چون در فرایند مکانیابی سنجشی کمی، برای انتخاب فاکتورها در دسترس نبوده به همین دلیل تعیین وزن‌ها و ارزیابی‌ دشوار می‌باشد (jianguo, 2005, 594). در این پژوهش از روش ahp که تکنیکی ریاضی برای مباحث چند فاکتوره بوده و به جنبه‌های کمی و کیفی بحث، کمک می‌کند و به عنوان ابزاری قوی و ساده برای انتخاب وزن و کاهش دهنده اریبی وزن‌ها بوده، استفاده شد. هدف از انجام این تحقیق بکارگیری روش ahp در مکانیابی ها و مسایل برنامه-ریزی شهری و معرفی یک روش نوین به همراه سیستم‌های اطلاعات جغرافیایی و عملی کردن آن در مکانیابی درمانگاه‌های شهر مهاباد، تحلیل توزیع مکانی مراکز درمانی در شهر مورد مطالعه و تشخیص و تبیین نقاط ضعف در استقرار کاربری‌های درمانی در وضع موجود با توجه به معیارهای تعیین شده می‌باشد و برای رسیدن به اهداف فوق از روش تحقیق ترکیبی ahp در محیط سیستم‌های اطلاعات جغرافیایی، نرم افزارهای arcgis و matlab و همچنین مطالعات اسنادی و کتابخانه‌ای استفاده شده است.