پهنه بندی حوضه آبخیز شاهرود- بسطام از نظر تغذیه مصنوعی آبخوان‌های زیرزمینی با استفاده از روش تخصیص خطی و تکنیک GIS

منابع آب زیرزمینی بعد از یخچال‌ها و پهنه‌های یخی، بزرگ‌ترین ذخیره آب شیرین زمین را تشکیل می‌دهند و یکی از منابع مهم تامین آب شیرین مورد نیاز انسان هستند. امروزه افزایش جمعیت و به طبع آن بهره‌برداری بی رویه از سفره‌های آب زیرزمینی مساله کمبود آب را به وجود آورده است. در حالی که مدیریت و کنترل صحیح این منابع می‌تواند تا حدودی مشکلات کم آبی را بر طرف کند. یکی از راهکارهای مدیریتی منابع آب زیرزمینی، تغذیه مصنوعی آبخوان‌ها و تعیین مناسب‌ترین مکان جهت این امر است. روش تخصیص خطی یکی از روش‌های تصمیم گیری چندمعیاره است که ضمن ترکیب شاخص‌های کمی و کیفی و نیز وزن دهی متناسب با اهمیت هر معیار، می‌تواند در انتخاب بهترین گزینه به تصمیم گیران کمک کند. با توجه به اینکه دشت شاهرود- بسطام در بردارنده سه کانون جمعیتی شاهرود، بسطام و مجن و 85% جمعیت کل شهرستان شاهرود است، بنابراین شناسایی و پهنه بندی مناسب‌ترین مکان جهت تغذیه مصنوعی آبخوان‌های زیرزمینی در این دشت از اهمیت بالایی برخوردار است یافته‌ها و نتایج تحقیق نشان می‌دهد که در حوضه شاهرود- بسطام که به 7 پهنه از لحاظ ارتفاعی تقسیم شده است، پهنه 3 با موقعیت کوهپایه‌ای در رتبه اول و بهترین پهنه جهت تغذیه مصنوعی و پهنه 7 با موقعیت کوهستانی در رتبه آخر قرار گرفته است و به منظور تغذیه مصنوعی مناسب نمی‌باشد. پهنه‌های (4، 2، 5، 6، 1) به ترتیب در رده‌های بعدی جای گرفته‌اند.