بررسی رابطه میان پایداری محیط کالبدی و پایداری اجتماعی محلات شهری (نمونه موردی: محلات مرکزی شهر اردبیل)

بسیاری از ناهنجاری‌های رفتاری در جوامع مختلف شهری، ضمن داشتن ریشه‌های تاریخی، فرهنگی و اقتصادی از کیفیت زندگی و احساسات مرتعش از فضای زندگی تاثیر می پذیرد، از این رو پژوهش حاضر به بررسی رابطه بین پایداری کالبدی محلات و ارتباطش با سطح پایداری اجتماعی محلات شهری بعنوان ابعادی از کیفیت زندگی می پردازد. روش تحقیق از لحاظ هدف از نوع کاربردی و علّی و از لحاظ روش انجام پژوهش، توصیفی- تحلیلی به همراه کاوش های میدانی است. واﺣﺪ و ﻣﺒﻨﺎی ﺟﺎﻣﻌﮥ ﻣﻮرد ﺳﻨﺠﺶ محلات مرکزی و هسته اولیه شهر اردبیل شامل محلات اوچدکان، طوی، گازران، عالی قاپو، سرچشمه و پیرعبدالملک اﺳﺖ. حجم نمونه مورد مطالعه بر اساس فرمول کوکران 384 نفر برآورد گردید. جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات حاصله از تحلیل های آماری توصیفی در محیط نرم افزار spss و برای تحلیل مسیر  از نرم افزار amos استفاده شده است. یافته های پژوهش نشان می دهد مولفه های پایداری کالبدی (شامل کیفیت فرم و بافت فضایی، قابلیت دسترسی به کاربری ها و خدمات و زیباشناختی یا فرم بصری) ﺑﻴﺸﺘﺮﻳﻦ اثر را در مقایسه با سایر مولفه ها و مولفه های پایداری اجتماعی ﺑﺮ کیفیت زندگی محلات شهری دارند. نتایج پژوهش نشان می دهد در محلات شش گانه مرکزی شهر اردبیل پایداری اجتماعی زندگی ساکنین (با میانگین رضایتمندی 3.13) نسبت به پایداری کالبدی محلات مورد نظر (با میانگین رضایتمندی 2.87) وضعیت بهتری دارد. همچنین بر اساس نتایج به دست آمده از مطالعه حاضر کیفیت کالبدی محیط محلات شهری، می تواند به میزان قابل توجهی (تا 59 درصد) رضایت از کیفیت زندگی ساکنین را پیش بینی نماید.

investigating the relationship between physical environment sustainability and social sustainability of urban neighborhoods (case study: ardabil city central neighborhoods)

many behavioral anomalies in different urban societies, while having historical, cultural and economic roots, are affected by the quality of life and emotions transmitted from the living space. therefore, the present study investigates the relationship between the physical sustainability of neighborhoods and their relationship with the level of social sustainability of urban neighborhoods as dimensions of quality of life. the research method is descriptive-analytical with field studies. the research unit is the central and primary neighborhoods of ardebil city. they include the neighborhoods of the aliqapu or darvazeh, sarcheshmeh, tova, gazaran, ochdukan and pir abdol-malek. the sample size was estimated to be 384 according to cochran formula. descriptive statistical analysis was performed in spss software and amos software was used for path analysis. research findings show that physical sustainability components (including the quality of spatial form and texture, accessibility to urban uses and services or visual form) are compared with other components and even social sustainability components to quality the lives of urban dwellers have a profound impact. the results show that in ardebil city’s central neighborhoods, social stability of residents (3.13) is better than the physical stability of the desired neighborhoods (2.87). also, based on the results of the present study, the physical quality of urban environment can significantly (up to 59%) predict the satisfaction of residents’ quality of life.