بررسی تغییرات کاربری اراضی و ارتباط آن با سطح آب‌های زیرزمینی مطالعه موردی: شهرستان پارس‌آباد

هدف اصلی این تحقیق پایش سطح آب های زیرزمینی با استفاده از علم سنجش از دور و تصاویر ماهواره ای و رابطه آن با کاربری اراضی میباشد. به همین منظور ابتدا تصاویر مربوطه اخذ و پیش پردازش های لازم بر روی هر کدام اعمال شد. سپس نسبت به مدلسازی و طبقه بندی تصاویر اقدام شد. به منظور بررسی تغییرات کاربری اراضی، نقشه طبقه بندی شده کاربری اراضی برای هر دو سال 2002 و 2018 با استفاده از روش طبقه بندی شیگرا استخراج شد و سپس به منظور بررسی تغییرات کاربری اراضی نقشه تغییرات کاربری اراضی برای بازه زمانی 16 ساله استخراج شد. بعد از استخراج نقشه تغییرات کاربری اراضی به منظور انتخاب بهترین مدل، برای سال 2002 مدل k-bessel و برای سال 2018 مدل circular دارای بیشترین دقت میباشند. نتایج نشان داد بیشترین میزان تغییرات مربوط به کاربری مرتع به کشاورزی دیم، کاربری مرتع به کشاورزی آبی، جنگل به کشاورزی آبی و کشاورزی دیم به کشاورزی آبی است. در میان کاربریهای تغییریافته، کاربری جنگل کمترین میزان افزایش را داراست در حالی که میزان تغییر کاربری جنگل به دیگر کاربریها به مراتب بیشتر است و این امر نشان دهنده سرعت تخریب جنگلها نسبت به میزان احیای آن است. نتایج بررسی آبهای زیرزمینی نشان داد که بیشترین و کمترین میانگین تراز آب در سال 2002 متعلق به کاربری کشاورزی دیم و کاربری مناطق کشت آبی و در سال 2018 نیز کاربری کشاورزی دیم دارای بیشترین میانگین تراز آب و کاربری جنگل دارای کمترین میانگین تراز آب بود که این امر نشاندهنده وضعیت بحرانی آّب های زیرزمینی و استفاده بیش از حد از این منابع می باشد.