تبیین جستار زادبوم در یازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری

زادبوم در جغرافیا از آن دست مفاهیم هویت مکانی است که به جمعیت ساکن در رویارویی با رخدادهایی که به نوعی با منافع و مصالح آن محدوده مربوط میشود کنش همسان می بخشد که از آن میان می توان به پدیده ی انتخابات و همگونی آرای زادبومی اشاره کرد. پدیده انتخابات مورد مطالعه علوم مختلف به ویژه جغرافیای سیاسی بوده است که در قالب آن به مطالعه ی الگوی توزیع فضایی قدرت در چهارچوب کنش متقابل قدرت انتخابات و فضا پرداخته میشود و جستار زادبوم از مفاهیم اساسی این علم به شمار می رود. زادبوم از جمله عوامل اثر گذار در جهت دهی به پایگاه رای آوری نامزدهای انتخاباتی است. در کشور ایران نیز داده ها و یافته های موجود نشان می دهند که بخشی از آرای نامزدهای انتخاباتی تابعی از آرای زادبوی بوده است. اوج این تاثیر را در دور نخست نهمین دوره ریاست جمهوری و تاثیر ضعیف آن را در یازدهمین دوره انتخابات می توان مشاهده کرد. پژوهش حاضر که ماهیتی توصیفی تحلیلی دارد و داده ها و اطلاعات مورد نیاز آن کتابخانه ای گردآوری شده بر این فرض استوار است که کارکرد آرای زادبوم تایعی از تحولات گفتمانی، همسنگی نامزدهای ریاست جمهوری و ناکارآمدی گفتمان حاکم است. نتیجه پژوهش حاضر نشان می دهد که نتایج یازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری بیشتر تابعی از مسائلی همچون تفرقه اصولگرایان، ناکارآمدی مدیریت ده ساله اصولگرایان، رویکرد فرازادبومی نامزدهای ریاست جمهوری بوده است.