مطالعه بخش شرقی معدن مس سونگون به‌ منظور تعیین موقعیت مناطق آنومالی دار مس

کانسار مس سونگون در بخشی از رشته کوه های قره داغ استان آذربایجان شرقی و در شمال غرب شهرستان اهر قرار دارد. این کانسار از نوع مس پورفیری با سنگ شناسی نوع مونزونیتی و کوارتز مونزونیتی و سن ترشیری، توسط دایک های دیوریتی_گرانودیوریتی قطع شده و در سنگ های آهکی، مارنی، شیلی کرتاسه فوقانی جای گیری کرده است. این تحقیق به دلیل لزوم شناسایی کانسارهای مس منطقه برای تامین خوراک کارخانه های تغلیظ معدن مس سونگون و افزایش عمر این معدن صورت گرفته است. برای انجام این تحقیق از تصاویر ماهواره ای، نقشه زمین شناسی، نمونه برداری از 67 گمانه حفاری شده و حدود 17000 آنالیز شیمیایی به روش xrf در آزمایشگاه معدن سونگون بهره گرفته شده است. در این پژوهش با استفاده از داده های حاصل از حفاری گمانه ها و نتایج حاصل از آنالیز شیمیایی، میزان عیار مس در سه لایه الف) عمق 0 تا 300 متر ب) عمق 300 تا 600 متر و ج) عمق 600 تا 800 متر مطالعه شده است. میانگین درصد عیار مس در این سه لایه به ترتیب 0/30، 0/27 و 0/30 تعیین شده است. عیار پایین (میانگین 0/29%) با توزیع وسیع، با در نظر گرفتن سایر شواهد بافتی، سنگ شناسی و ... موید نوع مس پورفیری برای این کانسار است. مقایسه عیار حداکثر و میانگین عنصر مس در بخش شرقی معدن مس سونگون (به ترتیب 0/96% و 0/29%) با میانگین جهانی عیار اقتصادی برای بهره برداری (0/4% تا 1%) حاکی از آن است که این بخش از محدوده مورد مطالعه دارای عیار و ذخیره قابل قبول برای بهره برداری و توسعه معدن می باشد، اما جزیره ای و توده ای بودن مناطق پرعیار و نوسانات شدید در توزیع جانبی و عمقی، وجود سنگ باطله زیاد در روی کانسار، شیب تند توپوگرافی منطقه، پوشیده شدن توسط مناطق جنگلی و محدودیت های اداره کل منابع طبیعی و محیط زیستی و نهایتاً پایین بودن قیمت جهانی مس، در حال حاضر بهره برداری از این کانسار را غیراقتصادی نموده است.

Geographic explaining of spatial differences in Tehran

Differentiate and spatial inequality in the structural and spatial dimensions is one of the most important issues in country development and planning. Indeed, derangement in planning and policy process and inequality in services, general facilities and infrastructures among human habitats has been result from spatial inequality. The research with emphasis on fieldwork and analysis methods has an important aim that is assessment of effective processes in spatial inequality of urban facilities in Tehran's districts. However, this study is based on Fieldwork and descriptive data which accomplished in Tehran Metropolitan. 384 people in this research have been choice by use of Morgan sampling method. Moreover, T test and Vikor multicriteria decision making model in SPSS and GIS applied for data analysis and map drawing. Total results have been demonstrate that in Landuse distribution process and standard per capita, educational Landuse with 69.156 m2 and transportation with 26.382 m2 for one people have high spatial inequality and residential Landuse and security services have least spatial inequality. In the base of T test, Social index is most important in spatial inequality with 1.059 T score. Fiscal result from Vikor model show that in services and facilities distribution range; 16 districts with 1Qi score is best urban area and 6 districts with 0.004Qi score have minimal urban services. Therefore, inequality in distribution of urban services and facilities is obvious phenomena in Tehran's urban districts. Development of structural and general investment in all districts and regions with square distribution approach, optimization of political and social partnership between people and urban managers and planning base on citizen needs and according to cultural, economic and social structure are the best strategies in order to generate of spatial justice