مقایسه میزان بسامد خوداستنادی و بسامد استناد به دیگران در متن مقالات چهار رشته از علوم

هدف: هدف از پژوهش حاضر تحلیل بسامد خوداستنادی و مقایسه آن با بسامد استناد به دیگران و ارایه دیدگاه جدیدی نسبت به بحث خوداستنادی است. روش/ رویکرد پژوهش: این پژوهش از نوع تحلیل استنادی است و جامعه این پژوهش را مقالات مجلات با ضریب تاثیر بالا در چهار رشته ریاضیات، شیمیِ تجزیه، کامپیوتر و سیستم‏های اطلاعاتی،و زیست‏شناسی تشکیل می دهد. یافته‎ها: یافته‏های پژوهش نشان می‏دهد که رشته ریاضیات با 5/26 درصد بالاترین میزان بسامد خوداستنادی را به خود اختصاص داده است و رشته‏های شیمی با 20 درصد، زیست‏شناسی با 19 درصد، و کامپیوتر و سیستم‏های اطلاعاتی با 5/12 درصد در رتبه‏های بعدی قرار دارند. میزان بسامد خوداستنادی از بسامد استناد به دیگران در کلیه‏ رشته‏ها بیشتر است. بررسی میزان پراکندگی بسامد استنادها در بخش‎های مختلف مقاله نشان می‎دهد که بیشتر خوداستنادی‏ها در بدنه اصلی مقالات تکرار شده است. در مورد بسامد استناد به دیگران نیز این الگو در همه رشته‎های مورد پژوهش به جز شیمیِ تجزیه مشابه است؛ یعنی میزان تکرار استنادها در بدنه اصلی بیشتر از بخش‎های مقدماتی است. نتیجه‎گیری: از تکرار بیشتر خوداستنادی نسبت به استناد به دیگران در متن مقالات این نتیجه حاصل می‎شود که خوداستنادی‏ها در مقایسه با سایر استنادها ربط بیشتری به مقاله‏استنادکننده دارند. به علاوه، باتوجه به میزان بسامد خوداستنادی‎ها و جایگاه آنها در بخش‎های گوناگون مقاله می‎توان خوداستنادی‎های موجود در مقالات را به دو گروه موثر و سطحی تقسیم کرد.