آداب معاشرت و هم‎نشینی در ایران باستان

ایرانیان باستان به آداب معاشرت و هم‎نشینی اهمیت ویژه‎ای می‎داده‎اند. احترام به پادشاه، بزرگان، پدر و مادر و همچنین ادب سخن‎گفتن، غذا‎خوردن، هدیه‎دادن، رازداری، راست‌گویی و... از جمله اموری است که ایرانیان به هنگام تعامل با یکدیگر رعایت می‎کردند. ما این بحث را از دو طریقِ ارتباط با پادشاه و تعامل مردم با همدیگر، از زمان مادها تا پایان حکومت ساسانیان، در این تحقیق بررسی کرده‎ایم. بنابراین، جستار حاضر در پی آن است که با روش تحلیلی ـ توصیفی به بررسی چگونگی آداب معاشرت و هم‎نشینی در ایران باستان بپردازد. به‎نظر‎می‎رسد رعایت آداب معاشرت و هم‎نشینی نسبت به پادشاه در این دوره زمانی، به مرور دارای سازوبرگ و تجملات بیشتر شده و از شاه شخصیتی جداگانه‎ نسبت به دیگران ساخته‎است. اما، رعایت همین امر در بین مردم، بیشتر مبنا و اساسی اخلاقی داشته و تقریباً در همین مسیر تا پایان به حیات خود ادامه‎داده‎است.