ساخت غیرشخصی با شواهدی از گویش مازندرانی

مطالعه حاضر ناظر به مفهوم اصلی اصطلاح ‹‹ غیر شخصی ›› در تجزیه و تحلیل کلام و دستور زبان است . این اصطلاح در تجزیه و تحلیل کلام ، برای مکانیسم های غیر شخصی کردن به منظور بیان افعال کنشی غیر مستقیم و رعایت ادب و نزاکت به کار می رود . در دستور زبان ، این اصطلاح سه کاربرد به شکل های زیر دارد : ضمایر غیر شخصی ، فعل های غیر شخصی و ساختهای غیر شخصی . دراین مقاله ،‌ پس ازارائه ی بحثی عام ، دو دسته اصلی از ساخت های غیر شخصی در مازندارنی مطالعه می شوند . در دسته ی اول که خود به دو زیرمجموعه تقسیم می شود ، فاعل در حالت رایی و فعل به صورت سوم شخص مفرد است . در دسته ی دوم ،‌جمله ها فاقد فاعل صوری و فعل به صورت سوم شخص مفرد است . این مطالعه با اشاره یی به جنبه های کاربرد شناختی استفاده از ساخت های غیر شخصی پایان می یابد .