|
|
|
|
جایگاه خلیفه و فرمانروایان ایرانی در تاریخ‌نوشته‌های ایرانیان (از آغاز دوره اسلامی تا سقوط خلافت عباسی)
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
|
|
منبع
|
جستارهاي تاريخي - 1390 - دوره : 2 - شماره : 2 - صفحه:1 -21
|
|
چکیده
|
موضوع جایگاه خلیفه و حکومتگران ایرانی در تاریخ‌نوشته‌های مورخان ایرانی، با تعلق حق خلافت به مدعیان آن شروع و سپس با بحث تقسیم قدرت معنوی و دنیوی خلفا و انتقال قسمتی یا تمامی آن به حکومتگران ایرانی ادامه می‌یابد. مورخان در این مرحله از نظریه‌پردازی‌های فقهای مذاهب برای توجیه لزوم و بیان چگونگی انتقال قدرت دنیوی خلیفه سود جستند. این بحث با گذشت زمان و با تاثیر‌پذیری از حکمت عملی، بخشی از اندیشه ایرانیان پیش از اسلام درباره آیین ملکداری، به واگذاری قدرت معنوی به علمای دین و حکومتگران ایرانی، انجامید. منظور از پرداختن به این مقاله نشان‌دادن چگونگی تاثیر‌پذیری مورخان از وضع سیاسی و فکری جامعه و تاثیر‌گذاری آن در نوشتارهای تاریخی است. به‌‌طوری‌که در بررسی سیر تحول نگاه مورخان به جایگاه خلیفه و حکومتگران می‌توان به تحول در اندیشه متفکران نسبت به جایگاه خلیفه وحکومتگران و علل آن پی برد.
|
|
کلیدواژه
|
خلیفه ,فرمانروایان ایرانی ,ساختار قدرت ,فقه سیاسی ,آیین ملکداری ,ایرانیان ,حکمت عملی ,مورخان ایرانی ,Caliphs ,Iranian governors ,political structure ,political law ,Iranian administrational legacy ,Hikamt-I ‘Amal? ,Iranian history writers
|
|
آدرس
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|