مدارس زرتشتیان در دوره قاجار

زرتشتیان، از اقلیت‌های دینی ایران، تا اواسط دوره قاجاریه مثل اغلب ساکنان ایران از داشتن سواد و مدرسه محروم بودند. آموزش و پرورش در میان زرتشتیان بیش‌تر آموزش مسایل دینی را شامل می‌شد. شکل‌گیری مدارس جدید از زمان ورود نخستین فرستاده پارسیان، «مانکجی لیمجی هوشنگ هاتریا»، عملی شد، او توانست در مدت حضورش در ایران مدارسی را برای کودکان زرتشتی تاسیس کند. بعد از او هم دیگر فرستادگان پارسی ازجمله کیخسرو جی خان‌صاحب کار او را ادامه دادند. ارباب کیخسرو شاهرخ هم در تاسیس مدارس بسیار کوشا بود. مدارس زرتشتیان خاص پسران نبود و مدارسی هم برای دختران زرتشتی تاسیس شد. در این مقاله سعی شده است با رویکردی تحقیقی و تحلیلی تاثیرات مدارس در پیشرفت فرهنگی و اجتماعی زرتشتیان ایران بررسی شود و نشان داده شود که این مدارس زمینه را برای حضور زرتشتیان در عرصه اجتماع ایران فراهم ساختند.