چگونگی انتقال مفاهیم هنرمعماری ایران به اتریش در عصر صفوی

روابط هنری ایران و اروپا در قرن 11ه.ق/17م به دنبال برقراری روابط سیاسی و تجاری میان سلاطین صفویه به ویژه، شاه عباس اول و کشورهای اروپایی از جمله امپراتوری هابسبورگ به اوج خود رسید. از این رو هیات های سیاسی و تجاری بین این دو امپراتوری به منظور عقد قراردادهای سیاسی و تجاری به آمد و شد پرداختند. از رویدادهای دیگر قرن11ه.ق/ 17م آمدن سیاحان اروپایی به ایران عصر صفوی بود که با نوشتن گزارش هایی در مورد ایران و آثار تاریخی آن نقش مهمی در شناساندن ایران به اروپاییان داشتند. انتشار سفرنامه های این سیاحان در اروپا یکی از مهمترین راههای انتقال مفاهیم هنرمعماری ایران به اروپا به ویژه در میان معماران اتریشی بوده است.بنابراین این پژوهش با روش توصیفی تحلیلی و با استفاده از منابع کتابخانه ای به بررسی زمینه‌های تاریخی ای که منجر به دادوستدهای فرهنگی-تمدنی به ویژه در حوزه معماری بین ایران و اتریش در دوره ی صفوی شده است پرداخت و تاثیراتی را که این نفوذ هنری در معماری شهر وین (پایتخت اتریش) داشته است، مورد مطالعه قرار داد.یافته‌های پژوهش حاکی از آن است که در دوره ی صفویه تحت تاثیر راههای ارتباطی با اروپا؛ نقل و انتقالات هنری از طریق هیات های سیاسی و انتشار سفرنامه های سیاحان در اروپا، مضامین هنری به ویژه هنرمعمای ایران به اروپا منتقل شد و تحت تاثیر این مضامین معماری، برخی از معماران اتریشی عماراتی مانند کاخ شون برون، کاخ بلودر، کاخ کلس هایم و کلیسای سنت کارل را متاثر از معماری اصفهان در اتریش ساختند.

The Circumstance of Art Effect of Isfahan’s Architecture on Vienna’s Architecture during the Safavid Period

The artistic ties between Iran and Europe were culminated in the 11th century AD, following the establishment of political and trade relations between the Safavid sultans, in particular, Shah Abbas I and the European countries, including the Habsburg Empire. Hence, the political and commercial delegations of the two empires came to the conclusion of political and commercial contracts. Of other events of the 11th century AD, one can refer to the arrival of European travelers to the Iran of the Safavid era, which played a significant role in making Iran known to Europeans by writing some reports on Iran and its historical monuments. Therefore, using a descriptiveanalytical method and library resources, this research examines the historical backgrounds that led to culturalcivilization transactions, especially in the field of architecture between Iran and Austria during the Safavid period, and it also investigates the influences by which this art has exerted on the architecture of the city of Vienna, the capital of Austria. The research findings indicate that during the Safavid period, influenced by the ways of communicating with Europe, artistic themes, especially the art of Iran, through political delegations and the publication of travelogues of tourists in Europe, were transmitted to Europe. Accordingly, inspired by these architectural themes, some of the Austrian architects built such mansions as the Schönbrunn Palace, the Belvedere Palace, the Palace of the KlessHaim, and the Church of St. Charles gained from the architecture of Esfahan in Austria.