نسبت‌دهی تغییرات در متغیرهای اقلیمی به نوسانات درونی اقلیم و افزایش گازهای گلخانه‌ای (مطالعه موردی: حوضه آبریز کرخه)

از آنجا که پدیده تغییر اقلیم به عنوان تهدیدی بزرگ برای قسمت های مختلف چرخه حیات به شمار می رود، تفکیک عوامل موثر بر تشدید این پدیده، ضروری به نظر می رسد. این پژوهش روند تغییرات دما و بارش با استفاده از آزمون روند چندگانه در بالادست حوضه آبریز کرخه واقع در بخش غربی کشور ایران را مورد بررسی قرار داده است. به این منظور، نمودارهای دوبعدی آنومالی دما و بارش داده های 1000 ساله مدل 3 cgcmبرای منطقه مورد مطالعه ترسیم شد. سپس نسبت دهی تغییرات رخ داده در متغیرهای اقلیمی ناشی از نوسانات درونی اقلیم و یا افزایش گازهای گلخانه ای تحت تاثیر عوامل انسانی مورد بررسی قرار گرفت. براساس یافته های این پژوهش به احتمال 95 درصد مقادیر آنومالی نوسانات درونی توام دما بارندگی در محدوده مورد مطالعه به ترتیب بین 4/1 ± درجه سانتی گراد و 76 ± درصد می باشد. نتایج به ترتیب نشان دهنده افزایش و کاهش در روند تغییرات دما و بارش سالانه مشاهده شده در اکثر ایستگاه های مورد مطالعه بود. همچنین متغیرهای دما و بارش تحت تاثیر تغییر اقلیم قرار گرفته و هر چه از سال های گذشته به سمت سال های انتهایی پیش می رویم به خصوص در بخش های غربی و میانی حوضه، تاثیر افزایش گازهای گلخانه ای در افزایش متغیر دما و کاهش متغیر بارش نمایان تر است.