استفاده از زئولیت برای کاهش آبگریزی یک خاک‌ آلوده به ترکیبات نفتی

یکی از معضلات عمده خاک‌های آلوده به نفت به‌ویژه در مناطق خشک دنیا آبگریزی است. لذا روش‌های مختلفی مانند استفاده از کانی‌های رسی جهت از بین بردن و یا بهبود وضعیت آبگریزی این خاک‌ها پیشنهاد شده است. بر این اساس، این مطالعه با هدف بررسی تاثیر کاربرد یک نمونه کانی زئولیت ایرانی بر کاهش آبگریزی یک نمونه خاک آلوده به نفت استان خوزستان و بررسی تاثیر عوامل مختلف مانند رطوبت اولیه خاک (صفر، 10، 20 و30 درصد وزنی)، مقدار کاربرد کانی (2، 4 و 8 درصد وزنی)، اندازه ذرات (5325 میکرون و کوچک‌تر از 2 میکرون) و نوع کاتیون موجود بر سطوح تبادلی (سدیم و کلسیم) بر خاصیت آبگریزی خاک انجام شد. ویژگی آبگریزی خاک نیز از روش زمان نفوذ قطرات آب (water drop penetration time) تعیین گردید. نتایج حاکی از این است که بیشترین میزان کاهش در آبگریزی خاک مورد مطالعه در نتیجه کاربرد 2 درصد زئولیت به‌دست می‌آید. همچنین نتایج نشان داد که استفاده از کانی‌های سدیم دار عملکرد بهتری نسبت به کانی‌های حاوی کلسیم دارند، به‌گونه‌ای که میانگین مدت زمان نفوذ قطرات آب به خاک در تیمار اشباع با سدیم 23 درصد و در تیمار اشباع با کلسیم حدوداً 5 درصد نسبت به شاهد کاهش (05/0>p) نشان داد. رطوبت30 درصد وزنی نیز با کاهش 67 درصدی آبگریزی نسبت به شاهد بهترین عملکرد را در کاهش آبگریزی داشت. همچنین، کاهش اندازه ذرات کانی زئولیت تاثیر معنی‌داری بر کاهش آبگریزی خاک نشان نداد.

Decreasing Water Repellency in a Petroleum-contaminated Soil

One of the major problems associated with petroleumcontaminated soils is water repellency, especially in arid regions of the world. Hence, a variety of methods such as clay addition has been proposed to improve the hydrophobicity of soils. This research was conducted to evaluate the influence of zeolite application on water repellency of an oilcontaminated soil from Khuzestan Province under various treatments including initial soil moisture content (0, 10, 20, and 30 weight %), the amount of applied zeolite (2, 4 and 8 weight %), size (2553 and <2 μm), and exchangeable cation (Sodium and Calcium). The hydrophobicity of soil sle was determined using Water Drop Penetration Time (WDPT) method. The results showed that by increasing the amount of applied mineral WDPT decreased, where the application of 2 percent of zeolite led to the reduction of WDPT by about 27 percent less than the control. The results also indicated that soils treated with sodiumsaturated zeolite had less WDPT than the calciumtreated sles, where the average of WDPT in sodium and calcium treatments decreased by 23% and 5% compared with the control, respectively. The initial moisture content of 30 percent showed the best performance with the decreasing WDPT of about 67 percent. Furthermore, the effect of mineral particle sizes showed a meaningless reduction in WDPT.