اثر دقت مکانی مدل‌ رقومی ارتفاع در تخمین هیدروگراف واحد ژئومورفولوژیک و ژئومورفوکلیماتیک در حوزه‌آبخیز امامه

مدل‌های رقومی ارتفاع (dem)یکی از مهم‌ترین داده‌های مورد نیاز در مدل‌‍‌‌سازی حوزه‌آبخیز با مدل‌های هیدرولوژیکی است که دقت مکانی آن تاثیر بسزایی در صحت شبیه‌سازی فرایندهای هیدرولوژیکی دارد. در پژوهش حاضر اثر دقت مکانی پنج dem شامل نقشه توپوگرافی (topo)با مقیاس 1:25000، srtm، aster، alos palsar و gtopo به‌ترتیب با دقت‌های مکانی 10، 12/5، 30، 90 و 1000 متر بر تخمین پارامترهای مدل‌های ژئومورفولوژیک و ژئومورفوکلیماتیک در حوزه‌ آبخیز امامه ارزیابی شده است. برای این منظور از 34 رویداد سیلاب منفرد طی سال‌های 1349 تا 1394 استفاده شد. نتایج نشان داد ‌که در روش ژئومورفولوژیک استفاده از مدل رقومی ارتفاع topo و alos palsar بهترین نتایج را به‌ترتیب با ریشه میانگین مربعات خطا (rmse) 1/7 و 1/8 مترمکعب بر ثانیه و مقدار نمایه نش- ساتکلیف 0/4 و 0/3 ارائه نمودند. درحالی‌که مدل رقومی ارتفاع gtopo کمترین کارایی را با 8/2rmse مترمکعب بر ثانیه و نمایه نش- ساتکلیف 2- داشت. به‌طور مشابه در روش ژئومورفوکلیماتیک کمترین و بیشترین rmse به‌ترتیب 3/8 و 18 متر مکعب بر ثانیه متعلق به مدل‌های رقومی ارتفاع topo و gtopo با مقدار نمایه نش- ساتکلیف 0/2 و 6- است. به‌طور کلی روش ژئومورفولوژیک نسبت به روش ژئومورفوکلیماتیک در تمام مدل‌های رقومی ارتفاع نتایج مطلوب‌تری را داشت.

effect of spatial resolution of digital elevation model on the estimation of geomorphological and geomorphoclimatic unit hydrographs in amameh watershed, iran

digital elevation models (dems) are one of the most important data required in watershed modeling with hydrological models and their spatial resolution has a significant impact on the accuracy of simulating hydrological processes. in the present study, the effect of spatial resolution of five dems derived from the topographic map (topo) with a scale of 1:25000, alos palsar, aster, srtm, and gtopo with a spatial accuracy of 10, 12.5, 30, 90, and 1000 m, respectively, on the estimation of parameters of geomorphological and geomorphoclimatic unit hydrographs models has been evaluated in amameh watershed. thirty-four single flood events were used during the years 1970 to 2015. the results showed that in the guh method, the application of the topo and alos palsar dems had the best results with root mean square error (rmse) of 1.7 and 1.8 m3/s and nash-sutcliffe efficiency (nse) of 0.4 and 0.3, respectively. while the gtopo dem had the least efficiency with rmse of 2.8 m3/s and nse of -2. similarly, the lowest and highest rmse in the gcuh method belonged to topo and gtopo dems with rmse of 3.8 and 18 m3/s and nse of 0.2 and -6, respectively. generally, the guh method had more favorable results than the gcuh method in all dems.