مقایسه روشهای تلاقی گندم * ذرت و کشت بساک در تولید گیاهان هاپلویید گندم

اهمیت هاپلوییدها در زمینه ژنتیک واصلاح گیاهان برای مدت های طولانی است که شناخته شده است. به نژادی از طریق تولید گیاهان هاپلویید، روشی مناسب برای تسریع اصلاحی و مطالعات ژنتیکی در گندم است. روش های معمول مورد استفاده برای ایجاد گیاهان هاپلویید در گندم شامل کشت بساک، کشت میکروسپور، تلاقی بین جنسی گندم × hordeum bulbosum× ذرت می باشد. در این پژوهش از روش تلاقی گندم × ذرت و کشت بساک برای تولید گیاهان هاپلویید در شش ژنوتیپ گندم استفاده شد.نتایج این بررسی نشان داد که تولید هاپلوییدی از هر دو روش وابسته به ژنوتیپ بوده و از پتانسیل بالایی برخوردار می باشد. یکی از مشکلات عمده کشت بساک بازده پایین گیاهان سبز هاپلوییدی است. دراین ارزیابی، از روش کشت بساک، 7/70% از گیاهان باززاشده گیاهچه های آلبینو، و 3/29% از آنها سبز بودند در حالی که در روش تلاقی گندم با ذرت تمام گیاهچه های حاصل از این تلاقی سبز از نظر سطح پلوییدی ، هاپلویید بودند. به طور کلی چنین نتیجه گیری شد که روش تلاقی گندم و ذرت، روش عملی و مناسب برای ایجاد گیاهان هاپلویید در ژنوتیپ های گندم است و در مقایسه با روش کشت بساک از پتانسیل بالاتری در تولید هاپلویید برخوردار است. روش کشت بساک به دلیل تنوع مورفولوژیکی در گیاهان سبز و تولید گیاهان آلبینو برای اهداف خاصی توصیه می شود.