تخصیص بهینه بین نسلی منابع آب (مطالعه موردی دشت باغ‌ملک)

با توجه به وجود بحران منابع آبی در داخل کشور، اضافه برداشت از منابع آب زیرزمینی، وضعیت نامناسبی را برای اغلب دشت های کشور موجب شده است. از سویی لازم است برای پایداری این منابع همواره در استفاده از این منابع، نیاز نسل های آینده نیز مدنظر قرار گیرند. در این راستا در مطالعه حاضر تدوین یک الگوی کشت با هدف تامین پایداری منابع آب زیرزمینی در دشت باغ ملک مدنظر قرارگرفته است. در این مطالعه از تکنیک سری های زمانی برای پیش بینی مقادیر آتی متغیرها استفاده شده است. همچنین الگوی برنامه ریزی پویا، برای تعیین الگوی کشت شده است. اطلاعات مورد نیاز این تحقیق به دو صورت پرسش نامه ای و استفاده از منابع آماری سایت جهاد کشاورزی و سازمان آب و برق استان خوزستان در سال 1392 جمع آوری شد. نتایج نشان می دهد که نهاده آب، محدودکننده ترین عامل تولید در بخش کشاورزی منطقه محسوب می شود، همچنین استفاده از الگوی بالا تغییرات اساسی در الگوی کشت منطقه را موجب خواهد شد. بهره گیری از روش های آبیاری مدرن می تواند ظرفیت تولیدات زراعی منطقه را تا دو برابر افزایش دهد. پیشنهاد اصلی مطالعه حاضر بر انتخاب الگوهایی است که پایداری بین نسلی را در مورد نهاده های کمیابی مانند آب مدنظر قرار می دهند.