کاربرد سیستم‌های تکاملی در تعیین ضریب دبی سرریزهای کنگره‌ای مثلثی

سرریزهای کنگره ای جزء سرریزهای غیرخطی هستند که می توانند دبی را برای یک عرض مشخص و بدون افزایش بار آبی، افزایش دهند. امروزه سرریزهای کنگره ای به عنوان گزینه ای مناسب برای اصلاح سرریزهایی که برای عبور حداکثر سیل محتمل با مشکل روبه رو هستند، مطرح می شوند. الگوی سه بعدی جریان و نامحدود بودن تغییرات پارامترهای هندسی در سرریزهای کنگر ه ای، چالش بزرگی را برای طراحان این سرریز ایجاد کرده است. در این تحقیق عملکرد ماشین بردار پشتیبان (svm) در برآورد ضریب دبی سرریزهای کنگره ای مثلثی لبه تیز بررسی و با دا ه های آزمایشگاهی مورد مقایسه و ارزیابی قرار گرفته است. بدین منظور تعداد 123 سری داده آزمایشگاهی که شامل پارامترهای هندسی و هیدرولیکی از جمله زاویه راس ( θ)، نسبت بزرگنمایی (l/b)، نسبت بار آبی (h/w) ، عدد فرود (fr) ، عدد وبر (we) و عدد رینولدز (re) هستند، مورد استفاده قرار گرفتند. نتایج نشان داد که در ماشین بردار پشتیبان، ترکیب ورودی که فقط شامل پارامترهای هندسی (, h/w, l/b θ) است، دارای بهترین نتایج با 0.974=r^2=، 0.0118rmse، 0.0112=mae و 0.0170= mne در مرحله آزمون داده ها است. همچنین برای این سرریزها معادلات رگرسیون غیرخطی و خطی چند جمله ای ارائه شده است. در پایان ضریب دبی سرریزهای کنگره ای لبه تیز براساس معادله ریبوک، با روش های svm، رگرسیون غیرخطی و خطی، محاسبه و مقایسه شدند.