به‌روز رسانی و بازنگری سند ملی آب در دشت‌های قزوین و فومنات

تعیین میزان آب مورد نیاز گیاه و برنامه ریزی آبیاری در استفاده پایدار از منابع آب نقش به سزایی دارد. سند ملی آب کشور نتیجه طرح نیاز خالص آبیاری محصولات است که با هدف تخصیص بهینه منابع آب به مصارف موجود ارائه شد. روش محاسباتی در آن، استفاده از روش پنمن مانتیث فائو است. برای برطرف کردن برخی از کاستی های سند مذکور و متناسب شدن آن با شرایط دشت های کشور، نیاز به به هنگام کردن سند مذکور است. هدف از این مطالعه، شناخت مشکلات سند ملی آب و تدوین روش مناسب برای اجرا در دشت های کشور است. در این راستا، آب مورد نیاز الگوی کشت های مختلف به صورت پایلوت برای دشت قزوین در استان قزوین (نماینده مناطق خشک کشور) و دشت فومنات در استان گیلان (نماینده مناطق مرطوب کشور) در دوره آماری 1976 تا 2005 با روش پنمن مانتیث فائو محاسبه و نتایج آن با سند ملی آب مقایسه شد. نتایج نشان می دهد مقدار تبخیر و تعرق پتانسیل سالانه بین 1330 تا 1587.1 میلی متر در دشت قزوین و 743 تا 809 میلی متر در دشت فومنات متغیر است. به طور متوسط، تبخیر و تعرق به اندازه 40.6 درصد در ایستگاه تاکستان (به عنوان ایستگاه نمونه) در دشت قزوین نسبت به سند ملی آب بیشتر است.