ارزیابی اثرات خشکسالی هواشناسی بر آبخوان‌های کارستی با شرایط توسعه‌یافتگی کارست متفاوت (مطالعه موردی: دو آبخوان کارستی بیستون- پرآو و کوه پاطاق)

آب زیرزمینی یکی از مهم ترین منابعی است که از خشکسالی تاثیر می پذیرد. آبخوان های کارستی از منابع مهم آب زیرزمینی در غرب کشور و استان کرمانشاه هستند. پژوهش حاضر به منظور بررسی اثرات خشکسالی هواشناسی در مولفه های هیدرولوژیکی آبخوان های کارستی با شرایط توسعه یافتگی متفاوت صورت گرفته است. مناطق مورد مطالعه در این تحقیق شامل دو آبخوان کارستی بیستون پرآو و کوه پاطاق در استان کرمانشاه است. برای انجام این پژوهش از آمار ماهانه بارش و آب دهی چشمه ها طی دوره آماری 20 ساله استفاده شد. در این تحقیق، از شاخص های spi و sdi به ترتیب برای بررسی حالات مختلف خشکسالی های هواشناسی و هیدرولوژیکی استفاده شد. برای تعیین ارتباط خشکسالی هواشناسی با آب زیرزمینی از همبستگی پیرسون و برای تعیین تاخیر زمانی، به بررسی همبستگی بین شرایط زمانی مختلف (بدون تاخیر و تاخیر 1 تا 6 ماه) شاخص sdi نسبت به شاخص spi پرداخته شد. نتایج تعیین ارتباط خشکسالی هواشناسی و آب زیرزمینی نشان داد که این دو در سطح معنی داری یک درصد دارای همبستگی هستند. همچنین نتایج بررسی همبستگی بین شرایط زمانی مختلف (بدون تاخیر و تاخیر 1 تا 6 ماه) شاخص sdi نسبت به شاخص spi نشان داد که تاخیر زمانی بین وقوع خشکسالی هواشناسی و آب زیرزمینی در مناطق مورد مطالعه بدون تاخیر زمانی یا حداکثر با یک ماه تاخیر رخ داده است. براساس نتایج، مقادیر ضریب همبستگی پیرسون بین شاخص های spi و sdi در منطقه بیستون پرآو بیشتر از منطقه کوه پاطاق است که بیانگر میزان توسعه یافتگی کارست منطقه بیستون پرآو نسبت به کوه پاطاق است.