بررسی خشک شدن شلتوک به روش لایه نازک و تعیین ضخامت بهینه با به کارگیری یک خشک کن خورشیدی آزمایشگاهی با جریان جابه جایی آزاد

برنج پس از گندم مهمترین منبع غذایی مردم ایران است . خشک کردن برنج پس از برداشت ، به خاطر داشتن رطوبت بیش از حد مجاز در فراوری و یا انبارداری ، لازم و ضروری است . در بیشتر مناطق برنج خیز ایران ، این غله به صورت سنتی ، با پهن کردن شلتوک در سطح گسترده و با عمق کم در برابر تابش خورشید خشک می شود ، که نتیجه آن افزایش افت کمی و کیفی محصول می باشد . زیرا شلتوک بدون هیچ گونه حفاظت و به مدت نسبتا طولانی رها می شود ، که سبب هدر رفتن محصول در اثر حمله پرندگان و جوندگان ، آلوده شدن به گرد و غبار ، خطر باران های موسمی . و ایجاد تنش های حرارتی و رطوبتی می گردد . در این آزمایش خشک کردن شلتوک به روش لایه های نازک، با استفاده از یک خشک کن خورشیدی از نوع غیرفعال مختلط ، که جریان هوا در آن به صورت جا به جایی آزاد (در اثر نیروهای محرک شناوری )برقرار می شود ، با بهره گیری از معادلات نیوتن و پیج بررسی گردید . هدف اصلی این آزمایش بررسی شرایط خشک شدن برنج به روش لایه های نازک و تعیین ضخامت بهینه لایه بود . داده های آزمایشگاهی گویای این واقعیت است که ضخامت دو سانتی متری همگونی قابل قبولی با مدل های ریاضی حاکم بر خشک شدن به روش لایه های نازک دارد بنابراین ، میتوان عمق دو سانتی متری را لایه نازک به حساب آورد ، در صورتی که عمق های بیشتر از دو سانتی متر چنین نتیجه ای را به دست نمی دهند .