پاسخ سویا به کاربرد آهن و فسفر در یک خاک آهکی

قابلیت استفاده آهن در خاک های آهکی ایران به دلیل فراوانی کلسیم کربنات و پ - هاش زیاد ، کم است . هم چنین ، مصرف بیش از نیاز کودهای فسفردار ممکن است قابلیت استفاده آهن را کاهش دهد . هدف از این پژوهش ارزیابی گلخانه ای تاثیر فسفر ، اهن و برهمکنش آنها بر وزن خشک اندام هوایی ، غلظت ، و جذب کل برخی از عناصر غذایی گیاه سویا {glycine max (l.) merrill} بود . تیمارها شامل پنج سطح فسفر (صفر،40،80،120 و 160 میلی گرم در کیلوگرم از منبع پتاسیم دی هیدروژن فسفات )و چهار سطح آهن (صفر،5/2 ، 5 و 10 میلی گرم در کیلوگرم از منبع سکسترین آهن )به صورت فاکتوریل در چارچوب طرح کاملا تصادفی با چهار تکرار بود . گیاهان به مدت هشت هفته در یک خاک لومی سری چیتگر با نام علمی fine-loamy ,carbonatic,thermic,typic,calcixereptsرشد کردند .نتایج نشان داد که کاربرد فسفر تا سطح 80 و اهن در سطح 5/2 میلی گرم در کیلوگرم سبب افزایش معنی دار (p<0.05) وزن خشک قسمت هوایی سویا گردید . میانگین غلظت ، جذب کل فسفر و نسبت فسفر به آهن در گیاه با مصرف فسفر افزایش ، ولی با کاربرد آهن کاهش یافت . غلظت و جذب کل آهن با کاربرد آهن افزایش ، ولی با مصرف فسفر کاهش یافت . برهمکنش آهن و فسفر تاثیری بر وزن خشک قسمت هوایی سویا نداشت . غلظت روی و مس در گیاه با مصرف فسفر به طور معنی داری کاهش یافت . غلظت منگنز تا سطح 40 میلی گرم فسفر در کیلوگرم افزایش ، ولی در سطوح بالاتر کاهش یافت . کاربرد آهن تاثیری بر غلظت روی و مس در سویا نداشت ، ولی در تمام سطوح غلظت منگنز را کاهش داد . قبل از هرگونه توصیه کودی لازم است تاثیر فسفر ، آهن و برهمکنش آنها بر سویا در شرایط مزرعه با خاک ها و واریته های متفاوت سویا بررسی گردد .